Day: 30.07.2023

Autor: Św. Bonawentura (1227-1274), franciszkanin, doktor Kościoła

Chrystus jest skarbem wszelkiej łaski, ponieważ jest „pełen łaski i prawdy” (J 1,14), a Aniołowie i ludzie otrzymują z Jego pełni. On posiada źródło pełni, a „otwierając swoją dłoń, napełnia błogosławieństwem każde zwierzę” rozumne. Ale ten skarb łask jest ukryty pod zasłoną Sakramentu Ołtarza. „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli” (Mt 13,44). A czy tym polem nie jest tutaj Sakrament ciała Chrystusa, złożonego do ziemi? Na tej roli posiadamy ukryty skarb, ponieważ tam są ukryte wszelkie łaski. „Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę” (Mt 13,44). Kto zna bogactwo tego Sakramentu, chętnie wyzbywa się innych zadań, aby w pełni oddać się pobożności wobec tego Sakramentu. Wie, że zdobędzie w tym życie wieczne, wedle słowa Pana: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne” (J 6,54).

A skarb wszelkiej chwały jest w Chrystusie. Wszelka chwała, jaką posiadają aniołowie i ludzie, którzy zbawią się aż do dnia sądu — czy to chwała ciała, czy to chwała duszy — pochodzi z tego skarbu. To On bowiem, którego skarbami są otchłanie, ustanowił niepojęte granice swojej chwały. I nakazuje nam szukać tego skarbu, mówiąc: „Gromadźcie sobie skarby w niebie” (Mt 6,20). Ten skarb jest ukryty pod zasłoną chleba i wina, abyś mógł wykazać się wiarą.

Niech będzie zatem Pan wysławiany za swoje miłosierdzie, ponieważ z góry pokazał nam swoje Ciało pod postacią skarbu w niebie!

Źródło: Kazanie o Eucharystii (© Evangelizo.org)

Autor: Orygenes (ok. 185–253), kapłan i teolog

Do człowieka, który „poszukiwał pięknych pereł” powinno się zastosować następujące słowa: „Szukajcie, a znajdziecie” i „kto szuka, znajduje” (Mt 7, 7–8). Rzeczywiście, do czego mogą się odnieść te słowa „szukajcie” i „kto szuka, znajduje”? Powiedzmy bez wahania: do pereł, a szczególnie do perły nabytej przez człowieka, który wszystko oddał i wszystko stracił. Z powodu tej perły Paweł mówi: „Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego […], bylebym pozyskał Chrystusa” (Flp 3, 8 ). Przez słowo „wszystko” rozumie piękne perły, a przez „bylebym pozyskał Chrystusa” – jedyną, drogocenną perłę.

Bez wątpienia cenna jest lampa dla chodzących w ciemności, potrzebują jej oni aż do świtu. Cenna jest również chwała jaśniejąca na obliczu Mojżesza (2 Kor 3, 7) i – jak sądzę – na twarzach innych proroków. Jest to piękny widok, bo pomaga nam iść naprzód, aż dojdziemy do kontemplacji chwały Chrystusa, o której świadczy Ojciec, mówiąc: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3, 17). „Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową” (2 Kor 3, 10). Na początku potrzebujemy chwały częściowej, która zniknie przed „chwałą, która wszystko przerasta” , tak jak i potrzebujemy „częściowego poznania”, które „zniknie , gdy przyjdzie to, co jest doskonałe” (1 Kor 3,9).

W ten sposób każda dusza, która jest w dzieciństwie i dąży do „tego co doskonałe” (Hbr 6, 1), potrzebuje nauki, wsparcia, kierownictwa, aż dojdzie do „pełni czasów” (Ga 4, 4) […]. Na końcu dojdzie do pełnoletności i otrzyma swoje dziedzictwo: drogocenną perłę. „Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.”(1 Kor 13, 10). Dusza otrzyma dobro, które przerasta wszystko: poznanie Chrystusa (Flp 3, 8 ). Ale liczni są ci, którzy nie pojmują piękna licznych pereł Prawa i „częściowego poznania” u wszystkich proroków; błędnie wyobrażają sobie, że bez doskonałego zrozumienia Prawa i proroków znajdą drogocenną perłę […]: pełne zrozumienie Ewangelii i znaczenia słów i czynów Jezusa Chrystusa.

Źródło: Komentarz do Ewangelii św. Mateusza 10, 9–10 (© Evangelizo)