Day: 11.07.2023

Autor: Św. Hieronim ze Strydonu (347-420), kapłan, tłumacz Biblii, doktor Kościoła

Otrzymaliśmy więcej, niż daliśmy; porzucamy małe rzeczy, a znajdujemy ogromne dobra. Chrystus oddaje stokrotnie to, co robię się dla Niego: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim… Potem przyjdź i chodź za Mną”. „Jeśli chcesz być doskonały” – wielkie rzeczy są zawsze pozostawione naszemu wolnemu wyborowi. Podobnie apostoł Paweł nie nakazuje zachowanie dziewictwa (1Kor 7), ponieważ Jezus powiedział: „Kto może pojąć, niech pojmuje!” Ten dar pochodzi z miłosierdzia Bożego (por. Mt 19,12). „Jeśli chcesz być doskonały”; nic nie jest narzucone, aby ofiara była dobrowolna, a przez to zasługa była większa. Jednakże, żeby dojść do doskonałości, nie wystarczy tylko pogardzać bogactwami i rozdać swoje dobra, uwolnić się do tego, co można stracić lub nabyć w jednej chwili. Tak już robili filozofowie; a chrześcijanin powinien zrobić więcej, niż oni.

Nie wystarczy porzucić dobra ziemskie, trzeba iść za Chrystusem. Ale co to oznacza? Odrzucenie grzechu i postępowanie w cnocie. Chrystus to odwieczna Mądrość, to skarb, który znajduje się w polu (Mt 13,44), w polu Świętych Pism. To drogocenna perła, dla której trzeba poświęcić wiele innych (Mt 13,46). Chrystus to świętość, świętość, bez której nikt nie ujrzy oblicza Boga. Chrystus jest naszym odkupieniem, naszym Odkupicielem; jest naszym okupem (1 Tm 2,6). Chrystus jest wszystkim: kto zgadza się porzucić wszystko dla Niego, w Nim odnajdzie wszystko. I będzie mógł powiedzieć: „Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego” (Ps 16,5)… Nie dawajcie tylko pieniędzy, jeśli chcecie iść za Jezusem Chrystusem. Oddajcie się Jemu, naśladujcie Syna Człowieczego, który nie przyszedł, żeby Mu służono, ale żeby służyć (Mk 10,45).

Źródło: List (©Evangelizo)

Autor: Benedykt XVI, papież od 2005 do 2013

[Według Reguły świętego Benedykta], aby móc decydować w sposób odpowiedzialny, również opat powinien słuchać «rady braci» (3, 2), ponieważ «Bóg często objawia najmłodszemu najlepsze rozwiązanie» (3, 3). To zalecenie powoduje, że Reguła, napisana niemal przed piętnastu wiekami, jest zadziwiająco nowoczesna! Człowiek piastujący funkcję publiczną, nawet o mniejszym znaczeniu, zawsze powinien umieć również słuchać i uczyć się na podstawie tego, co słyszy…

Ta Reguła zawiera pożyteczne wskazówki nie tylko dla mnichów, ale również dla wszystkich szukających przewodnika na drodze do Boga. Ze względu na swe umiarkowanie, humanizm i trzeźwe rozróżnianie rzeczy istotnych od drugorzędnych w życiu duchowym, zachowała ona swą oświecającą moc aż do naszych czasów. Paweł VI, ogłaszając św. Benedykta patronem Europy…, chciał wyrazić uznanie dla wielkiego dzieła, jakiego dzięki Regule dokonał ten święty w zakresie kształtowania cywilizacji i kultury europejskiej.

Dzisiaj Europa, która dopiero co przeżyła stulecie głęboko naznaczone ranami dwóch wojen światowych i upadek wielkich ideologii, które okazały się tragicznymi utopiami, szuka własnej tożsamości. Dla stworzenia nowej i trwałej jedności ważne są niewątpliwie narzędzia polityczne, ekonomiczne i prawne, ale trzeba również doprowadzić do odnowy etycznej i duchowej, sięgającej chrześcijańskich korzeni tego kontynentu, w przeciwnym razie odbudowanie Europy nie będzie możliwe. Bez tych życiodajnych soków człowiekowi wciąż grozi niebezpieczeństwo, że ulegnie starej pokusie zbawienia się własnymi siłami. Jak powiedział Papież Jan Paweł II, jest to utopia, która w Europie XX w. na różne sposoby powodowała «bezprecedensowy regres w powikłanych dziejach ludzkości» (Insegnamenti, XIII/1, 1990, s. 58). Zabiegając o prawdziwy postęp, kierujmy się również dzisiaj Regułą św. Benedykta, widząc w niej światło na naszej drodze. Wielki mnich pozostaje prawdziwym mistrzem, a w jego szkole możemy nauczyć się sztuki życia prawdziwym humanizmem.

Źródło: Audiencja generalna z 09/04/2008 (© Libreria Editrice Vaticana )