Autor: Św. Augustyn (354–430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Prorok mówi w psalmie: „Ustaje moja dusza dążąc ku Twemu zbawieniu; pokładam ufność w Twoim słowie” (119,81)… Kto wyznaje to żarliwe pragnienie, jeśli nie „wybrane plemię, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud Bogu na własność przeznaczony” (1P 2,9), każdy w swojej epoce, w tych wszystkich, którzy żyli, żyją i będą żyli, od zarania rodzaju ludzkiego, aż do końca świata? To dlatego Pan powiedział swoim uczniom: „Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie”. To ich głos zatem trzeba rozpoznać w tym psalmie… To pragnienie nigdy nie zgasło w świętych i nie ustaje, jeszcze teraz w Ciele Chrystusa, jakim jest Kościół, aż przybędzie „pożądany przez wszystkie narody” (Ag 2,7 Wlg). […]

Pierwszy okres Kościoła, przed narodzinami z Dziewicy, liczył świętych, którzy pragnęli przyjścia Chrystusa w ciele; a czasy, w których jesteśmy od Wniebowstąpienia, liczą innych świętych, którzy pragną objawienia Chrystusa, aby sądził żywych i umarłych. Nigdy, od początku aż do końca czasów, to pragnienie Kościoła nie straciło swego żaru, chyba tylko podczas gdy Pan żył na ziemi w towarzystwie swoich uczniów.

Źródło: Mowa o psalmach, Ps 118, nr 20 (© Evangelizo.org)