Tydzień 4 dzień 23
Day: 27.11.2020
Modlitwa do Matki Bożej od Cudownego Medalika.
– dziesiątka różańca świętego,
– 3 razy: O Maryjo bez grzechu poczęta…
Módlmy się: Panie Jezu Chryste, któryś chciał, aby Przenajświętsza Dziewica Maryja, a Twoja Matka, Niepokalana w swym Poczęciu, uwielbiona została niezliczonymi cudami, spraw, abyśmy wzywając bez ustanku Jej opieki, mogli dojść do radości wiekuistych, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen
Pomnij o najdobrotliwsza Panno Maryjo- że od wieków nie słyszano – aby kto uciekając się do Ciebie – Twej pomocy wzywając – Ciebie o przyczynę prosząc – miał być od Ciebie opuszczony. – Tą nadzieją ożywieni – uciekamy się do Ciebie – o Maryjo bez grzechu poczęta – pełni najżywszej ufności – w Twoje potężne i skuteczne orędownictwo – które okazujesz przez Cudowny Medalik – i pokornie błagamy – my ukochane dzieci Twoje – uproś nam u Boga łaski i dobrodziejstwa – o które prosimy w tej nowennie – o ile to jest zbawienne dla nas – i dla tych, za których się modlimy. (chwila skupienia-intencje)
O Pani od Cudownego Medalika, Tyś raczyła się ukazać św. Katarzynie Laboure` – jako pośredniczka między Bogiem i ludźmi – błagam Cię racz mnie wysłuchać! – W Twe ręce macierzyńskie – składam wszystkie moje intencje – moje potrzeby duchowe i doczesne. – Przedstaw je Synowi Twojemu wraz z prośbą – którą Ci szczególnie polecam… . – Spraw, aby Jezus mnie wysłuchał – jeśli to zgadza się z wolą Bożą – i jest ku pożytkowi mej duszy. – Po wzniesieniu swych błagalnych rąk do Boga – racz, o Panno można – spuścić je na mnie – i otoczyć mnie promieniami swych łask – aby ich jasnością i ciepłem pobudzone – serce moje zerwało więzy ziemskich przywiązań – oczyściło się i naśladowało Cię z radością aż do chwili spotkania się z Tobą w niebie. Amen
(źródło fb Niepokalanów)
Pozdrawiam Siostry Szarytki 
27 listopada 1830 r. Najświętsza Maryja Panna objawiła się świętej Katarzynie Labouré w kaplicy Sióstr Miłosierdzia przy rue du Bac w Paryżu. Poleciła jej rozpowszechniać medalik według przedstawionego wzoru. Ze względu na liczne łaski udzielane za jego pośrednictwem, medalik nazwano cudownym. Święto zostało ustanowione 23 lipca 1894 r. przez papieża Leona XIII.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Łk 21, 33
Powstań, Ty, który już straciłeś nadzieję. Powstań, Ty, który cierpisz. Powstań, ponieważ Chrystus objawił Ci swoją miłość i przechowuje dla Ciebie nieoczekiwaną możliwość realizacji. św. Jan Paweł II
Nie ma nic pewniejszego niż Słowo Chrystusa! Wszystkie kapitały banków razem wzięte, wobec Bożych obietnic ubogo wypadają, bo zwyczajnie są tylko pieniądzem. Odchodząc do Domu Ojca niczego z sobą nie weźmiemy z ziemskiego dobytku… wszystko to marność… TYLKO BOŻE SŁOWO daje życie!
Warto przemyśleć, co mnie oddala i przesłania mi te Boże obietnice? Kto i co jest ważniejsze od Bożego Słowa, od relacji z Przedwiecznym, Zasiadającym na tronie na wieki wieków?
Przemijanie jest nieuchronne. Wiosna narodzin, lato dorastania i dojrzałości, jesień – na początku dostojna i wielobarwna, a później szaro-bura, zniedołężniała, pomarszczona i dawno przejrzała… a zima, brrr – dla wielu ogromna radość i frajda, ale dla staruszków i niepełnosprawnych wielki trud i udręka.
I choć nowe nie zawsze musi być lepsze, to Pan Jezus zapewnia, że ufność w Jego Słowo jest gwarancją nowego życia, które nigdy nie przeminie, które będzie trwać wiecznie. Więc nie martwmy się zbytnio tym przemijaniem, lecz spieszmy czynić dobre rzeczy dla Bożej chwały, bo księga naszego życia wciąż jest zapisywana, a przecież z miłości będziemy sądzeni 😍😇
Jakże rozkochałam się w Bożym Słowie. Codziennie moja maleńka miłość jest ubogacana, podsycana, oczarowywana ogromem, głębią i niezmierzonym bogactwem nieprzemijającej BOŻEJ MIŁOŚCI 💖 a WSZYSTKO dzięki Niepokalanej Panience! No tak 🙂 przecież Maryja zawsze prowadzi do Jezusa!
Życzę Ci pięknego dnia 🌞 pomimo całego trudu codzienności i tego co nieuniknione… błogosławię ❤️+
Autor: Bł. Gweryk z Igny (ok. 1080-1157), opat cysterski
„Wyczekujemy Zbawcy” (Flp 3,20; Liturgia łacińska). Jakże jest radosne to oczekiwanie sprawiedliwych, tych, którzy oczekują „błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa” (Tt 2,13). „Teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie?” – pyta sprawiedliwy (Ps 39,8), a następnie odwraca się do Niego i woła: „Nie zawiedź mojej nadziei!” ( Ps 119,116). To prawda, że mój byt jest już w pobliżu Ciebie, skoro nasze natura, przyjęta przez Ciebie i ofiarowana za nas, została już w Tobie uwielbiona. Daje nam to nadzieję, że „do Ciebie przychodzi wszelki śmiertelnik” (Ps 64,3)…
Jednakże to z ufnością jeszcze większą oczekujący Pana mogą powiedzieć: „Moje życie jest przy Tobie, Panie, bo dałem Ci wszystkie moje bogactwa; zostawiając je dla Ciebie ‘gromadziłem sobie skarby w niebie’! (Mt 6,20). Złożyłem moje dobra u Twoich stóp; wiem…, że mi je oddasz ‘stokroć więcej teraz…, a życie wieczne w czasie przyszłym’” (Mk 10,30). Błogosławieni jesteście wy, ubodzy w duchu! (Mt 5,3)… Ponieważ Pan powiedział: „Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje” (Mt 6,21). Niech wasze serca zatem idą za nim, niech idą za swoim skarbem! Utwierdźcie waszą myśl wysoko, niech wasze oczekiwanie dotyczy Boga, aby móc powtórzyć za apostołem Pawłem: „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana”.
Źródło: Pierwsze kazanie na Adwent, PL 185,11 ; SC 166 (© Evangelizo.org)
Autor: Orygenes (ok. 185-253), kapłan i teolog
„Pij wodę z własnej cysterny i z twej studni. Niech służy dla ciebie twoje źródło” (Prz 5,15.17). Spróbuj, który mnie słuchasz, mieć swoją studnię i swoje źródło; w taki sposób, kiedy weźmiesz księgę Pisma, odkryjesz też sam, z własnej woli, jakieś wyjaśnienie. Tak, według tego, czego się nauczyłeś w Kościele, spróbuj pić u źródła twego rozumu. Wewnątrz ciebie jest… „woda żywa” (J 4,10); są niewyczerpane kanały i rzeki napełnione duchową treścią Pisma, jeśli tylko nie są zatkane ziemią i śmieciami. W takim przypadku trzeba drążyć i czyścić, to znaczy, przepędzić lenistwo z umysłu i potrząsnąć letargiem serca.
Oczyść zatem twego ducha, abyś pił pewnego dnia z twoich źródeł i czerpał żywą wodę z twojej studni, bo jeśli otrzymałeś w tobie słowo Boże, jeśli otrzymałeś od Jezusa żywą wodę i otrzymałeś ją z wiarą, stanie się ona w tobie „źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu” (J 4,14).
Źródło: Homilie do Księgi Rodzaju, nr 12, 5 (© Evangelizo.org)