Tydzień 2 dzień 8
Day: 12.11.2020
Drodzy moi Przyjaciele i Znajomi 
Utworzyłam na WhatsApp grupę, w której będę umieszczać komentarze z aplikacji Pismo Święte do Słowa Bożego z dnia, swoje niebiańskie wiadomości i pewnie inne wartościowe treści.
Gdyby ktoś był chętny dołączyć to z wielką radością podam link z zaproszeniem.
Miejcie cudny dzień 
+
Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest». Łk 17, 20-21
Człowiek nie może przecież oprzeć swego życia na czymś nieokreślonym, na niepewności albo na kłamstwie, gdyż takie życie byłoby nieustannie nękane przez lęk i niepokój. św. Jan Paweł II
Ciężko dzisiaj dostrzegać Boże królestwo kiedy tyle lęku i cierpienia wokół nas i w nas samych… kiedy wielu z nas doświadcza choroby, izolacji, poczucia opuszczenia przez Boga i ludzi.
Trzeba nam jednak za wszelką cenę, choćby resztką instynktu samozachowawczego uchwycić się NADZIEI, która nigdy zawieść nie może. I chociaż mówi się, że nadzieja umiera ostatnia, to przecież my ludzie wierzący powinniśmy mieć pewność, że nadzieja nie umiera, bo to Chrystus jest naszą Nadzieją, więc trwając w Nim prawdziwie, nigdy nie doznamy zawodu.
To dzisiejsze Słowo przypomina mi również by nie podążać za każdym głosem, który pięknie mówi o Bożych sprawach, ale by rzeczywiście starannie i rozważnie rozeznawać kogo słuchać.
Wielkie dzisiaj zamieszanie w samym Kościele i naprawdę można się pogubić… i bynajmniej nie chodzi mi o wywlekanie czyichś grzechów, czy ich tuszowanie. Uderzyło mnie jednak mocno ostatnie zdanie z dzisiejszej Ewangelii: Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.
Chrystus cierpi w nas, cierpi razem z nami, cierpi w Kościele i jest odrzucany przez kolejne pokolenie… nawet przez ludzi Kościoła…
Wstrząsająca to prawda, lecz musimy się z nią zmierzyć – to my jesteśmy tym pokoleniem, które znowu odrzuca Bożą miłość, które odrzuca naukę Pana Jezusa, które rozbija i depcze Dekalog, urągając i bezczeszcząc Boże Imię…
Jednak pomimo tych jawnych uchybień, nadużyć i profanacji – królestwo Boże jest pośród nas, bo sam Chrystus tak powiedział. Więc może przestańmy się skupiać na tym co się nam nie podoba w samym Kościele, ale postarajmy się dostrzec Boże królestwo w sobie. Wszak Kościół to my – to Ty i ja 😍
Przyjdź królestwo Twe, niech się stanie na ziemi jak w niebie. Przyjdź królestwo Twe, Abba!
Znowu się rozpisałam 😉 pozdrawiam Królewskie Dzieci 😍 błogosławionego dnia ❤️+
Autor: Izaak Syryjczyk (VII wiek), mnich z okolic Mosul
Podziękowanie, wdzięczność tego, który otrzymuje, zachęca darczyńcę do dawania więcej. Ale ten, kto nie dziękuje za najmniejsze rzeczy, jest jedynie kłamcą i niesprawiedliwym w wielkich. Kto jest chory i zna swoją chorobę, może prosić o uzdrowienie; kto rozpoznaje swoje cierpienie, jest bliski wyzdrowienia i łatwo je znajdzie…
Przypomnij sobie upadek tych, którzy uważali się za silnych i bądź pokorny w swoich cnotach… Wypędź sam siebie, a twój wróg zostanie przepędzony daleko od ciebie. Sam znajdź ukojenie, a niebo i ziemia napełnią cię pokojem. Staraj się wejść do skarbu twego serca, a ujrzysz skarb z nieba. Ponieważ jedno i drugie to jedno i to samo. Wchodząc do jednego, kontemplujesz oba. Drabina Królestwa jest w tobie, ukryta w twojej duszy. Zanurz się w sobie, aby odkryć twój grzech: tam znajdziesz stopnie, przez które będziesz mógł się wznieść…: „Królestwo Boże pośród was jest”.
Źródło: Mowy ascetyczne, Pierwsza seria, nr 30 (© Evangelizo.org)
Autor: Św. Jan Kasjan (ok. 360-453), założyciel klasztoru w Marsylii
Moim zdaniem nie jest nas godne oddalanie się od kontemplacji Chrystusa, choćby na chwilę. Kiedy nasz wzrok zaczyna zbaczać z tego boskiego celu, skierujmy ku Niemu oczy naszego serca i przywróćmy w linii prostej spojrzenie naszego ducha. Wszystko spoczywa w tajnym sanktuarium duszy; kiedy diabeł został stamtąd przepędzony i zło już tam więcej nie króluje, wtedy królestwo Boże powstaje w nas. Ale „Królestwo Boże – pisze ewangelista, nie przyjdzie dostrzegalnie… Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest”. Jednakże w nas jest jedynie poznanie lub nieznajomość prawdy, skłonność do cnoty lub występku, przez które oddajemy królowanie w naszym sercu diabłu lub Chrystusowi. Z kolei św. Paweł tak opisuje cechy tego królestwa: „Królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym” (Rz 14,17). Jeśli zatem królestwo Boże jest w nas i polega na sprawiedliwości, pokoju i radości to ten, który praktykuje te cnoty, jest bez wątpienia w królestwie Bożym… Wznieśmy spojrzenie naszej duszy w stronę tego królestwa, które jest radością bez końca.