Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Łk 17, 10

Służyć Chrystusowi to wolność. św. Jan Paweł II

Przyznam się, że bardzo nie lubię być nieużyteczna 🙂 Od zawsze pamiętam, że byłam komuś potrzebna, że ciągle musiałam się o kogoś troszczyć, o kogoś dbać, i tak mi zostało 😉 Czasem to myślę, że pewnie śmierć zastanie mnie przy jakiejś robocie i może nawet będzie musiała zaczekać 😂

A tak na poważnie, to bardzo dobrze jak człowiek chce i może być potrzebny drugiemu człowiekowi, jak dostrzega braki i niedole innych. Czasem to mogą być prozaiczne i banalne rzeczy, zwykłe zainteresowanie “co słychać”, a dla tej osoby, która odczuwa ten konkretny niedostatek, która cierpi, jest zalękniona, zagubiona, zatroskana o jutro – może właśnie mój uśmiech czy dobre słowo sprawi, że choć na chwilę zaświeci słońce, że życie stanie się lżejsze, a zmory niepewności i strachu rozpierzchną się w blasku Bożej Miłości.

Ileż to razy właśnie zwyczajny uśmiech i życzliwe słowo kruszyły bariery obojętności. Ileż to razy kilka drogocennych chwil, które miały być tylko dla siebie, oddane człowiekowi, który akurat w tym momencie potrzebował rozmowy, czy modlitwy, stawało się początkiem przyjaźni i głębokiej relacji z Panem Jezusem dla tej osoby.

O tak! Zdecydowanie lubię być użyteczna 🙂 Mam jednak świadomość, że cokolwiek się dzieje poprzez moje ręce, że jakakolwiek moja aktywność nie jest moją zasługą, ja tylko staram się współpracować 🔥

Dziękuję Ci Dobry Ojcze z głębokości serca mego, za wszystkie dobre pragnienia i natchnienia. Dziękuję, za to, że pomimo tak wielu ograniczeń i obowiązków wciąż tak bardzo chce mi się chcieć 😊, że ciągle mnie zaskakujesz i rozbudzasz nowe pokłady energii i zapału, których sama z siebie nijak przecież wykrzesać bym nie zdołała 🔥

Bądź uwielbiony Tato w każdym moim oddechu i niedospanej nocy, w każdej chwili cierpienia i niemocy, w każdej kropli potu i łezce, która znienacka nawilży moje zmęczone oczy. Jakże ja kocham Panie ten krzyż i zadanie, które wciąż zdaje się ponad siły. Kocham, bo wiem i czuję, że nieustannie troszczysz się o drobiazgi. A kiedy przyjdzie odpocząć po trudnej misji jaką mi wyznaczyłeś, ufam, że i wtedy nie braknie mi Twojej łaski i miłosierdzia…

Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali, łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych. Mdr 3, 9

Jezu, ufam Tobie!

Błogosławionego, użytecznego dnia  ❤️+

Autor: Św. Karol de Foucauld (1858–1916), pustelnik i misjonarz na Saharze

Jesteś bezużytecznym sługą: musisz czynić ze wszystkich sił, z całą możliwą troską i gorliwością, nie tylko wszystko, co On ci nakazuje, ale wszystko, co On ci radzi, bez względu na to, jak niewielką daje radę, wszystko, do czego cię skłania, bez względu na to, jak mało byś robił. Z miłości, z posłuszeństwa, z naśladowania: tak On był posłuszny najmniejszej wskazówce Ojca, takie posłuszeństwo jesteś Mu winien. Kochamy, kiedy jesteśmy posłuszni: takie posłuszeństwo jest nierozerwalnie związane z miłością.

Ale tak pewne, jak to, że powinieneś być posłuszny w ten sposób i pracować ze wszystkich sił, przez wszystkie chwile swojego życia w dziełach, które Bóg daje ci do wykonania, tak pewne jest to, że jesteś bezużytecznym sługą. To, co robisz, Bóg mógłby zrobić przez innych lub nikogo, w każdym razie bez ciebie: jesteś bezużytecznym sługą. Jezus żył tylko trzydzieści trzy lata, milczał przez trzydzieści lat, a twoje życie, twoje zdrowie, twoje słowa miałyby być użyteczne dla Boga?

Jesteś bezużytecznym sługą: pracuj ze wszystkich sił: to obowiązek naśladowania, posłuszeństwa, miłości: tak pracujemy, kiedy kochamy: ta praca jest nierozerwalnie związana z miłością, ale Bóg nie potrzebuje twojej pracy, jesteś bezużytecznym sługą!

Źródło: O Ewangelii (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Matka Teresa z Kalkuty (1910-1997), założycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości

Nie troszczcie się poszukiwaniem przyczyny wielkich problemów ludzkości; zadowalajcie się robieniem tego, co możecie zrobić, aby je rozwiązać, pomagając potrzebującym. Niektórzy mówią mi, że okazując miłosierdzie innym, odciążamy państwo z jego odpowiedzialności za potrzebujących i ubogich. Nie martwi mnie to zbytnio, bo państwo generalnie nie ofiaruje miłości. Robię po prostu to, co mogę, a reszta nie jest w moich kompetencjach. Bóg był tak dobry z nami! Pracować z miłością jest zawsze sposobem do zbliżenia się do Niego. Spójrzcie, co Chrystus zrobił podczas swojego ziemskiego życia! Czynił dobro (Dz 10,38). Przypominam moim siostrom, że spędził trzy lata swojego życia publicznego na pielęgnowaniu chorych, trędowatych, dzieci i innych. To dokładnie to, co robimy, głosząc Ewangelię naszym działaniem. Uważamy, że służyć innym to przywilej i staramy się w każdej chwili to robić z całego serca. Wiemy, że nasze działanie to kropla wody w morzu, ale bez naszego dzieła tej kropli by zabrakło.