Day: 22.02.2024

Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

„Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój”. To imię – Piotr – jest mu dane, bo pierwszy położył on między narodami fundamenty wiary i jest on niezniszczalną skałą, na której spoczywają podwaliny i całość budowli Jezusa Chrystusa. To ze względu na swoją wierność jest nazwany Piotrem, podczas gdy Pan otrzymuje to miano ze względu na swoją moc: „Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a ta skała — to był Chrystus”(1 Kor 10,4). Tak, ten apostoł wybrany do współdziałania w dziele Chrystusa zasługiwał na dzielenie tego samego imienia z Nim. Razem zbudowali tę samą budowlę. To Piotr sieje, Pan daje wzrost i także On posyła tych, którzy podleją (por. 1 Kor 3,6nn).

Wiecie, umiłowani bracia, Piotr został wyniesiony poprzez swoje winy, w momencie, kiedy cierpiał jego Zbawiciel. To po tym, jak zaparł się Pana, stał się pierwszy u Niego. Stał się wierniejszy, płacząc nad swoją wiarą, którą zdradził i otrzymał jeszcze większą łaskę niż ta, którą utracił. Chrystus powierzył mu swoją trzodę, aby ją prowadził jak dobry pasterz, a on, który był tak słaby, stał się odtąd podporą wszystkich. Upadł, kiedy miał wyznać swoją wiarę, a teraz miał umacniać innych w niewzruszonym fundamencie wiary. To dlatego jest nazwany podstawową skałą pobożności Kościołów.

Źródło: „Ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy: Piotr”(J 1,42) (© Evangelizo.org)

Autor: Czcigodny Pius XII, papież od 1939 do 1958

Przybyliście tutaj w przeddzień dnia, w którym Kościół obchodzi święto Katedry Świętego Piotra w Rzymie. […] Spójrzcie na ambonę, z której pierwszy papież przemawiał do pierwszych chrześcijan, takich jak ja w tej chwili. To tutaj zachęcał ich do czujności wobec diabła, który jak lew ryczący krąży wokół nas i szuka kogo pożreć (1P 5,8-9); to tutaj napominał ich, aby trwali mocno w wierze, aby nie dali się zwieść błędom fałszywych proroków (2P 2,1; 3,17). To nauczanie Piotra jest propagowane przez jego następców i będzie propagowane, niezmienione, przez wieki, ponieważ jest to misja, którą sam Chrystus powierzył głowie Kościoła.

Aby podkreślić powszechny i nieskazitelny charakter tej nauki, siedziba duchowego prymasostwa została, po opatrznościowym przygotowaniu, ustanowiona w Rzymie. Bóg, zgodnie z uwagą naszego poprzednika, św. Leona Wielkiego, przez swoją Opatrzność zgromadził ludy w jednym imperium, którego stolicą był Rzym, aby z niego światło prawdy, objawione dla zbawienia wszystkich ludów, mogło skuteczniej rozprzestrzeniać się na wszystkie jego członki (Kazanie LXXXII c,3-5).

Następcy Piotra, śmiertelni jak wszyscy ludzie, również przemijają, mniej lub bardziej szybko. Ale prymat Piotra zawsze będzie trwał, dzięki szczególnej pomocy, jaką obiecał mu Jezus, powierzając mu zadanie utwierdzania braci w wierze (Łk 22,32). Niezależnie od imienia, twarzy, ludzkiego pochodzenia każdego papieża, to zawsze Piotr żyje w nim, to Piotr kieruje i rządzi, to Piotr przede wszystkim naucza i szerzy światło wyzwalającej prawdy na całym świecie. Doprowadziło to wielkiego świętego oratora do stwierdzenia, że Bóg ustanowił wieczną ambonę w Rzymie: „Piotr będzie żył w swoich następcach; Piotr zawsze będzie przemawiał ze swojej ambony”. (Bossuet, „Kazanie o jedności Kościoła”, 1).

Źródło: Audiencja z 17 stycznia 1940 (© Evangelizo.org)