Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Słuchajcie wszyscy, Żydzi i niewierni; słuchajcie, wszystkie królestwa ziemi! Nie przeszkadzam waszemu panowaniu na tym świecie, „Królestwo moje nie jest z tego świata” (J 18,36). Nie bójcie się więc tą obawą, która ścisnęła Herodem, kiedy oznajmiono mu me narodziny… Nie – mówi Zbawiciel – „Królestwo moje nie jest z tego świata”. Chodźcie wszyscy do Królestwa, które nie jest z tego świata; chodźcie przez wiarę; niech obawa nie czyni was okrutnymi. Prawdą jest, że w proroctwie Syn Boży mówi o Ojcu: „Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej” (Ps 2,6). Ale ten Syjon i ta góra nie są z tego świata.

Czym właściwie jest Jego Królestwo? To ci, którzy wierzą w Niego, ci, którym mówi: „Wy nie jesteście ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata”. A jednak pragnie, by byli w świecie; prosi swego Ojca: „Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego”. Bo nie powiedział: „Moje Królestwo nie jest na tym świecie”, ale „Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany”(J 18,36).

Rzeczywiście, jego Królestwo jest naprawdę tutaj na ziemi aż do końca świata; aż do żniw chwast rośnie z dobrym ziarnem (Mt 13,24nn)… Jego Królestwo nie jest stąd, bo On jest jak podróżnik w tym świecie. Tym, nad którymi panuje, mówi: „Wy nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata”(J 15,19). Oni byli zatem z tego świata, kiedy jeszcze nie byli Jego Królestwem i należeli do księcia tego świata (J 12,3)… Ci wszyscy, którzy narodzili się z rodu Adama – grzesznika, należą do tego świata; a ci, którzy zostali odnowieni w Jezusie Chrystusie, należą do jego Królestwa i nie są już z tego świata. „On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna” (Kol 1,13).

Źródło: Kazania do Ewangelii św. Jana, nr 115 (© Evangelizo.org)