Mt 21, 28-32
Często bywa tak, że zupełnie nie zgadzamy się z Bożym zamysłem na nasze życie, bo przecież inni to mają znacznie lepiej i lżej. Pewnie może mają na chwilę obecną, ale co będzie dalej nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć.
Trwanie w buncie i obrażeniu na Pana Boga naprawdę nic nie da, bo nasz ziemski czas jest zbyt krótki by przeżywać go po swojemu.
Taką właśnie postawę przybliża nam dzisiejszy ewangeliczny drugi syn. Niby się mu nie chce, bo nie, ale jednak po przemyśleniu – może ze strachu, może z wyrachowania, a może właśnie z miłości do własnego ojca, pomimo wcześniejszej wyraźnej odmowy, jednak wykonuje polecenie ojca.
Nasz Bóg Ojciec ma naprawdę nieprawdopodobną cierpliwość wobec naszych buntów, sprzeciwów, powierzchowności, obojętności, etc… On już widzi, jak mimo tych wszystkich niesprzyjających okoliczności, zawinionych czy też celowo dopuszczonych przez Niego, wyruszamy jednak by wykonać powierzoną nam misję. Pewnie, że czasem to mission impossible , ale przecież z Bożą pomocą, posłaniem i błogosławieństwem, nawet niemożliwe staje się rzeczywistością.
Panie, proszę, przymnóż mi wiary i obdarz łaską prawdziwej i szczerej pokory wobec Twoich planów i zamysłów.
