Autor: Meliton z Sardes (?-ok.195), biskup

Ofiara baranka, obchodzenie Paschy i litera Prawa miały jako cel Chrystusa Jezusa. Ku Niemu zmierzało całe dawne Przymierze, a tym bardziej nowy porządek. Bo Prawo stało się Słowem, stare zamieniło się w nowe…, przykazania zamieniły się w łaskę, obraz w prawdę; baranek stał się Synem, owca – człowiekiem, a człowiek – Bogiem…

Pan, będąc Bogiem, przyjął postać człowieka, był umęczony za cierpiącego, skuty kajdanami za więźnia, sądzony za winnego, pogrzebany za umarłego. Ale powstał z martwych i głośno zawołał: “Któż Mnie potępi? Niech się zbliży do Mnie!” (Iz 50,8). To Ja wyzwoliłem skazańca, ożywiłem martwego, wskrzesiłem pogrzebanego. „Któż Mi się sprzeciwi?” Ja jestem Chrystusem, który zniweczył śmierć; to Ja odniosłem zwycięstwo nad wrogiem, związałem mocarza, a człowieka wyniosłem na wysokości niebieskie. Ja – mówi On, jestem Chrystusem.

Pójdźcie więc wszystkie narody, przepełnione grzechami, i przyjmijcie odpuszczenie grzechów. Ja bowiem jestem waszym odpuszczeniem i Paschą zbawienia, Ja jestem barankiem złożonym za was w ofierze, Ja jestem waszym okupem, życiem i zmartwychwstaniem, Ja jestem waszym światłem, Ja waszym zbawieniem, Ja waszym królem. Ja was wyniosę na wysokości niebios, Ja was wskrzeszę i ukażę wam Ojca odwiecznego; Ja was wskrzeszę moją mocną dłonią.

Źródło: Kazanie wielkanocne (passim) (© Evangelizo.org)