Autor: Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus (1894–1967) karmelita, założyciel Instytutu Notre–Dame de Vie

W swojej modlitwie kapłańskiej przed męką Chrystus Jezus kieruje tylko jedną prośbę do swoich apostołów i do tych, którzy uwierzą w ich słowo: aby stanowili z Nim jedno, tak jak On i Jego Ojciec stanowią jedno (J 17,21), aby mogli oglądać Jego chwałę (J 17,24). Chrystus Jezus żąda tego jako ceny swojej ofiary. Ta jedność jest celem Wcielenia i Odkupienia. Jest ona niezbędna dla naszych dusz i dla Kościoła […] Kościół jest Chrystusem rozprzestrzenionym lub Chrystusem wylanym w swoich członkach. Przedłuża go, dostarczając mu dodatkowych człowieczeństw, w których rozprzestrzenia bogactwa swojej łaski i przez które kontynuuje swoją kapłańską misję tutaj na ziemi. Boska łaska, która może przyjść do nas tylko od Chrystusa, wiąże nas z Chrystusem i czyni nas Chrystusem. W ten sposób jesteśmy Chrystusowi, a Chrystus jest Boży. […]

Taki jest Boży plan wobec nas i cele, które chce wypełnić w nas i przez nas. Albo będziemy z Chrystusa, albo nie będziemy mieli nadprzyrodzonego życia; albo będziemy Synami ze Słowem Wcielonym w Trójcy Świętej, albo zostaniemy wykluczeni z królestwa niebieskiego. Prawdy te powinny być nie tylko pokarmem dla naszej kontemplacji. Ponieważ nakazują one całe Boskie dzieło Odkupienia i organizację Kościoła, muszą przewodniczyć współpracy, która jest od nas wymagana w tym Boskim dziele. Te wzniosłe prawdy są jednymi z najbardziej praktycznych dla życia duchowego i apostolstwa.

Źródło: Dobry Jezus (© Evangelizo.org)