Day: 02.05.2023

Autor: Katechizm Kościoła Katolickiego

Chrześcijanie są chrzczeni “w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19). Najpierw odpowiadają “Wierzę” na trzykrotne pytanie, które wymaga od nich wyznania wiary w Ojca, Syna i Ducha Świętego. Fides omnium christianorum in Trinitate consistit – “Wiara wszystkich chrześcijan opiera się na Trójcy Świętej” (Św. Cezary z Arles). Chrześcijanie są chrzczeni “w imię” – a nie “w imiona” – Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ponieważ jest tylko jeden Bóg, Ojciec wszechmogący, i Jego jedyny Syn, i Duch Święty: Trójca Święta.

Tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum wiary i życia chrześcijańskiego. Jest tajemnicą Boga w sobie samym, a więc źródłem wszystkich innych tajemnic wiary oraz światłem, które je oświeca. Tajemnica ta jest najbardziej podstawowym i istotnym nauczaniem w “hierarchii prawd wiary”. “Cała historia zbawienia nie jest niczym innym, jak historią drogi i środków, przez które prawdziwy i jedyny Bóg, Ojciec, Syn i Duch Święty, objawia się, pojednuje i jednoczy ze sobą ludzi, którzy odwracają się od grzechu”…

Trójca jest tajemnicą wiary w sensie ścisłym, jedną z “ukrytych tajemnic Boga, które nie mogą być poznane, jeśli nie są objawione przez Boga” 38 . Oczywiście, Bóg zostawił ślady swego trynitarnego bytu w swoim dziele stworzenia i w swoim Objawieniu w Starym Testamencie. Wewnętrzność Jego Bytu jako Trójcy Świętej stanowi tajemnicę niedostępną dla samego rozumu, a nawet dla wiary Izraela przed wcieleniem Syna Bożego i posłaniem Ducha Świętego.

Źródło: § 232-234, 237 (© Libreria Editrice Vaticana)

Autor: Leon XIII, papież od 1878 do 1903

Tajemnica Najświętszej Trójcy jest nazwana przez doktorów Kościoła substancją Nowego Testamentu, to znaczy największą ze wszystkich tajemnic, źródłem i podstawą wszystkich innych. Aby ją poznać i kontemplować, zostali stworzeni aniołowie w niebie i ludzie na ziemi… Sam Bóg zszedł z przybytku aniołów na ziemię po to, aby objawić wyraźniej tę tajemnicę…

Apostoł Paweł zapowiada Trójcę Osób i jedność ich natury, pisząc:„Albowiem z Niego i przez Niego, i w Nim [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki!” (Rz 11,36)… A św. Augustyn, w swoim komentarzu do tego wersetu: „To nie są przypadkowe słowa, «z Niego» oznacza Ojca, «przez Niego» – Syna, a «w Nim» – Ducha Świętego”. Trafnie Kościół ma zwyczaj przypisywać Ojcu dzieła Boskości, w których jaśnieje moc, Synowi – w których jaśnieje mądrość, a Duchowi Świętemu – dzieła miłości. Nie, żeby te doskonałości i zewnętrzne dzieła nie były wspólne wszystkim Osobom Boskim, bo „Dzieła Trójcy są niepodzielne, tak jak sama istota Trójcy jest niepodzielna” (św. Augustyn).

Ale dla swoistego porównania, dla pewnego podobieństwa między dziełami i właściwościami Osób, dzieła te są przypisane – „przyswojone” – można powiedzieć, dla poszczególnej Osoby raczej niż do innej… W ten sposób Ojciec, który jest „zasadą wszelkiej boskości” (św. Augustyn), jest także skuteczną przyczyną każdej rzeczy, wcielenia Słowa i uświęcenia dusz: „wszystko jest z Niego”. Syn, Słowo Boże i Boży Obraz, także jest przyczyną- wzorem, archetypem, z Niego wszystko to, co zostało stworzone, otrzymuje swoją formę i piękno, porządek i harmonię. On jest dla nas „Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14,6), On jedna nas z Ojcem: „wszystko jest przez Niego”. Duch Święty jest ostateczną przyczyną rzeczy… dobrocią Bożą i wzajemną miłością Ojca i Syna. Przez Jego potężną, lecz łagodną moc uzupełnia wzajemną miłość Ojca i Syna, przez Jego potężną, lecz łagodną moc uzupełnia ukryte dzieło zbawienia człowieka i prowadzi je do doskonałości: „w Nim”.

Źródło: Encyklika „Divinum Illud Munus” z 9 maja 1897