Autor: Św. Antoni z Padwy (ok. 1195–1231), franciszkanin, doktor Kościoła

„Dobry pasterz daje życie swoje za owce” (J 10,11). Cechą Dobrego Pasterza jest oddanie życia za swoje owce. Tak właśnie uczynił Chrystus. „On cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami” (por. 1P 2,21). Radujcie się, bo Chrystus umarł za was. Przeczytaj jednak, co następuje: „Zostawił wam wzór” obrazy, cierpienia, krzyża i śmierci.

Dobry Pasterz oddaje życie za swoje owce… Cóż za niezmierzone miłosierdzie! „Pełna jest ziemia – mówi psalm – tego miłosierdzia. Od słowa Pana niebiosa otrzymały stałość” (por. Ps 32, 5 LXX). Od Syna Bożego apostołowie i wszyscy apostołowie otrzymali stałość, aby nie byli jak zagubione owce, ale mogli pozostać pod opieką pasterza i stróża dusz (por. 1P 2,25).

„Życie moje oddaję za owce” (J 10,15). Jest to dowód miłości [Chrystusa] do Ojca i do swoich owiec. To właśnie po trzykrotnym wyznaniu miłości Piotr otrzymał misję pasienia owiec i gotowości oddania życia za nie… Prosimy Cię, Panie Jezu, który jesteś błogosławiony na wieki, racz zaliczyć nas do grona owiec powołanych, by stanąć po Jego prawicy.

Źródło: Kazanie na drugą niedziele po Wielkanocy (© Evangelizo.org)