Przemyślenia do Słowa
Zapraszam do Nowenny przez wstaw. św. O.Pio przed Jego liturgicznym wspomnieniem.
Dzień 1
Święty Ojcze Pio, z przekonaniem uczyłeś, że Opatrzność Boża «mieszając radość ze łzami w życiu ludzi i całych narodów prowadzi do osiągnięcia ostatecznego celu; że za widoczną ręką człowieka jest zawsze ukryta ręka Boga», wstawiaj się za mną, bym w mojej trudnej sprawie…, którą przedstawiam Bogu, przyjął z wiarą Jego wolę.
Ojcze nasz… Zdrowaś… Chwała Ojcu…
Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. J 3, 17
Chrystus mówi o sobie, że w Nim skupiło się całe ludzkie cierpienie, które skutecznie zmieniło się w misterium Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Triumf krzyża nadaje cierpieniu ludzkiemu nowy wymiar: wartość odkupieńczą. św. Jan Paweł II
Kiedy patrzę na Krzyż Chrystusa, kiedy kontempluje i rozmyślam nad Jego męką, nad tymi wszystkimi okropieństwami, które dobrowolnie poniósł by każdy z nas miał szansę i możliwość zbawienia, często łzy same mi lecą…
Cóż my wiemy o ludzkich dramatach i tragediach, o niegodziwościach i podłościach jakie ludzie ludziom zadają… Coś tam niby wiemy, bo przecież sami też doświadczamy, lub doświadczyliśmy wielu złych rzeczy, które mogły odcisnąć piętno w naszych sercach i umysłach… A teraz jeszcze barbarzyńska wojna toczy się na naszych oczach…
Pan Jezus widział to WSZYSTKO, całe zło tego świata – a jednak zechciał za nas umrzeć! Za każdego indywidualnie, imiennie! Jakaż niepojęta jest Boża Miłość…
Nie ma, nie było i nigdy nie będzie większej MIŁOŚCI!
WSZYSTKO mam w Jezusie Chrystusie! Tylko czerpać i nie zasmucać Bożej Miłości.
“Dzięki Ci, Boże mój za ten Krzyż, który Jezus cierpiał za mnie…”
Błogosławionego dnia ❤️+
Autor: Św. Teresa Benedykta od Krzyża (Edyta Stein) (1891 – 1942), karmelitanka bosa, męczennica, współpatronka Europy
Stawszy się człowiekiem z miłości do ludzi,
Ofiarował w darze pełnię swego ludzkiego życia
duszom, które sobie wybrał.
On, który uformował każde serce ludzkie,
pragnie objawić pewnego dnia;
ukryty sens bytu każdej osoby
dzięki nowemu imieniu, które pojmie jedynie ten, który je otrzyma (Ap 2,17).
Zjednoczył sobie każdego z wybranych
w sposób tajemniczy i wyjątkowy.
Czerpiąc z pełni swego ludzkiego życia,
Ofiarował nam dar
krzyża.
Czym jest krzyż?
Znakiem największej hańby.
Kto się do niego zbliża
zostaje odrzucony spośród ludzi.
Ci, którzy pewnego dnia Go wiwatowali na Jego cześć
odwracają się od Niego z przerażeniem, nie znają Go już.
Jest wydany swoim wrogom, bezbronny.
Na ziemi nie pozostaje Mu nic innego
jak cierpienia, udręki i śmierć.
Czym jest krzyż?
Znakiem, który wskazuje niebo.
Znacznie ponad pyłem i mgłą tego świata,
wznosi się wysoko, aż do czystego światła.
Porzuć zatem to, co mogą zabrać ludzie,
otwórz dłonie, przylgnij do krzyża:
wtedy on cię wzniesie
aż do wiecznej światłości.
Wznieś oczy w stronę krzyża:
on rozciąga swe belki
jak człowiek, który otwiera ramiona,
aby przyjąć cały świat.
Przyjdźcie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście (Mt 11,28)
i wy, którzy wydajecie choć okrzyk, na krzyż, razem z Nim.
Krzyż jest obrazem Boga, który, ukrzyżowany, blednie.
Wznosi się od ziemi, aż do nieba
jak Ten, który do nieba wstąpił
i chciałby nas tam zabrać wszystkich ze sobą.
Obejmij jedynie krzyż, a posiądziesz Jego,
drogę, prawdę i życie (J 14,6).
Jeśli niesiesz krzyż, on cię poniesie,
on będzie twoją szczęśliwością.
Źródło: Wiersz „Signum Crucis”, 16.11.1937
Autor: Św. Efrem (ok. 306-373), diakon w Syrii, doktor Kościoła
Śmierć rzuciła Chrystusa do swoich nóg, On jednak ją podeptał, jak depce się drogę. Z własnej woli przyjął śmierć i jej się poddał, aby wbrew niej samej ją unicestwić. Bo wyszedł nasz Pan „niosąc krzyż” (J 19,17), bo śmierć tego chciała. Ale na krzyżu zawołał wielkim głosem i wywiódł umarłych z otchłani…
Jakże On wielki, ten „Syn cieśli” (Mt 13,55). Krzyż swój zatknął nad żarłoczną paszczą szeolu, a ludzkość przyprowadził do domu życia (Kol 13,55). Za sprawą drzewa upadła ludzkość aż do dna piekła; za sprawą drzewa wzniosła się do domu życia. Na drzewie, na którym zaszczepiono cierpki szczep, zaszczepiono również i słodki pęd, abyśmy poznali Tego, któremu nie oprze się żadne stworzenie.
Tobie chwała! Tobie, który krzyż uczyniłeś mostem ponad śmiercią, aby po nim dusze mogły przejść z krainy śmierci do krainy życia… Tobie chwała! Tobie, który przyjąłeś śmiertelne ciało Adama i uczyniłeś je źródłem życia dla wszystkich śmiertelnych. Tak, Ty żyjesz w pełni, a Twoi oprawcy postąpili jak rolnicy: zasiali Cię w głębi ziemi jak ziarno pszeniczne, abyś stamtąd zmartwychwstał i wraz z sobą wskrzesił wielu (J 12,24).
Pójdźmy, ofiarujmy Mu naszą miłość jako wielkie i powszechne kadzidło, skierujmy pieśni i modlitwy ku Temu, który swój krzyż złożył w ofierze Bogu, aby przez niego nas wszystkich ubogacić.
Źródło: Homilia o naszym Panu (© Evangelizo.org)