Dzień 1
Day: 22.05.2020
Dzisiaj wspomnienie św. Rity z Cascii, zakonnicy, stygmatyczki i św. Kościoła, patronki spraw trudnych i beznadziejnych.
Św. Rito, módl się za nami!
Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać. J 16, 22-23
Ludzie są stworzeni do radości. Słuszne jest zatem Wasze pragnienie szczęścia. Chrystus ma odpowiedź na to Wasze pragnienie. Ale prosi Was, abyście mu zaufali. Prawdziwa radość jest zwycięstwem, czymś, czego nie sposób osiągnąć bez długiej i trudnej walki. Chrystus ma tajemnicę tego zwycięstwa. św. Jan Paweł II
Pan Jezus przygotowując Apostołów na swoje przejście do Ojca wcale nie obiecuje Im sielanki tu i teraz. Raczej uświadamia Ich, że walka będzie się toczyć do ostatniej chwili, może nawet do ostatniego oddechu – a pełnia radości, której już nic nie będzie w stanie zakłócić, nastanie dopiero przy powtórnym spotkaniu z Jezusem.
Zdawać by się więc mogło, że jesteśmy skazani na wszelkiego rodzaju niewygody i nieszczęścia… i podejrzewam, że wielu z nas może tak się czuć, kiedy nijak nie można się dopatrzyć Bożego działania, pomimo nieustannych próśb i modlitw.
Powiem tak – do niedawna też tak myślałam, też tak czułam, też tak widziałam, a raczej nie widziałam – nie potrafiąc nazywać i rozpoznawać swojego wielkiego szczęścia i obdarowania. I to nawet nie to, że byłam jakoś szczególnie nieszczęśliwa (choć takie chwile opuszczenia i beznadziei też się zdarzały), ale nie umiałam tak naprawdę cieszyć się i doceniać tego co mam, kim jestem, jaka jestem – jakby ciągle oczekując i żyjąc ułudą “za górami, za lasami…” 😉 czyli trochę jakby w bajce, jakby marzeniami, czy właściwie wyobrażeniami ideału życia. Jest to pewnie jakiś sposób na mierzenie się z trudną rzeczywistością, ale na dłuższą metę zupełnie nieskuteczny i nieprawdziwy, jak to bajki. Jednak z dobrej bajki, zawsze wypływa jakiś morał 🙂
Zupełnie nie wiem skąd to porównanie życia do bajki, choć przecież ogólnie wiadomo, że życie to nie bajka… Może stąd, iż towarzysząc wielu osobom w cierpieniu, buncie, niezrozumieniu, chciałoby się zaproponować już teraz jakiś cudowny happy end 🙂
Zatem proponuję 😍
Dzisiaj rozpoczyna się Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego. Nasza wspólnota Strumienie Wody Żywej, serdecznie zaprasza (codziennie o 21 na facebookowym fanpage’u) do wspólnego przeżywania tego czasu oczekiwania na Parakleta. Skorzystajmy proszę z tej chwili wspólnie spędzonej na modlitwie, by się ubogacać, by prawdziwie zatęsknić i jak najmocniej, najszerzej otworzyć się na działanie Pocieszyciela, który o wszystkim nas pouczy i pokaże jak prawdziwie cieszyć się najdrobniejszymi darami, jakich być może teraz jeszcze w sobie, wokół siebie nie umiemy dostrzec.
Przyjdź Duchu Święty! Zapraszamy Cię i z tęsknotą oczekujemy Twego tchnienia, Twego ognia, Twojej mocy! 🔥💨🌊
Przyjdź i módl się w nas, by serca nasze rozradowały się w Panu! 😇
Już nie mogę się doczekać 😍
Basia Kumor ❤️+
Autor: Jan z Karpatos (VIIe w.), mnich i biskup
Co nam z tego, jak mówią, że popadamy w smutki, chociaż nie ustajemy w modlitwie i śpiewie, kiedy ci, którzy się nie modlą, nie czuwają, ale radują się, weselą, powodzi im się i radośnie spędzają życie ? Jak mówi prorok: „Oto wzniesione domy cudzoziemców, są one szczęśliwe”. I dorzuca: „Tak mówili między sobą ludzie bojący się Boga” (Ml 3,15-16 LXX), ci, którzy poznali.
Jednakże trzeba wiedzieć, że ci, którzy się smucą, którzy doznają udręki, którzy z powodu doświadczeń noszą na sobie świadectwo ich mistrza, nie cierpią niczego, co mogłoby ich zaskoczyć. Ponieważ usłyszeli w Ewangeliach: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił” (J 16,20) Jeszcze trochę czasu i nawiedzę was przez Pocieszyciela, rozproszę wasze zniechęcenie, ożywię was myślami o życiu i spoczynku wiecznym i słodkimi łzami, których wam brakowało przez te kilka dni, kiedy trwaliście w zgryzocie. Dam wam pierś mojej łaski, jak matka daje pierś małemu dziecku, które płacze. Wyczerpały was walki, Ja was umocnię mocą z wysoka. Okryliście się goryczą, napełnię was słodyczą, jak mówi Jeremiasz w Lamentacjach, kiedy rozprawia o Jeruzalem, ukrytym we Mnie. Ale przyjdę do was, a wasze serca rozradują się z tej tajemnej wizyty. Wasz smutek zamieni się w radość i nikt nie będzie mógł jej odebrać (por. J 16,22).
Źródło: List do mnichów w Indiach (© Evangelizo.org)