Autor: Św. Gertruda z Helfty (1256-1301), mniszka benedyktyńska

Pragnąc dowiedzieć się, jaki będzie owoc uwagi naszych myśli, skierowanych ku Bogu, uczono [Gertrudę], że przez rozmyślanie, gdzie uwaga myśli jest skierowana ku Bogu, człowiek można by tak powiedzieć, przedstawia Bogu przed tronem chwały lustro o wspaniałym odblasku, gdzie Pan kontempluje z nieskończoną radością swoje odbicie, ponieważ to On inspiruje i kieruje każdą dobrą rzeczywistość.

Jeśli czasem jakieś przeszkody utrudniają ten wysiłek, to im większy jest wysiłek, tym łatwiej lustro pojawi się cudownie doskonałe w oczach całej umiłowanej Trójcy i wszystkich świętych. I na zawsze pozostanie na chwałę Boga i wieczną radość tej duszy…

Rozpalona pewnego dnia nadmiarem miłości, powiedziała do Pana: „Och! Czemu nie mam w sobie, Panie, takiego żaru, żeby moja dusza się roztopiła i mogła, jako ciekła substancja, rozlać się całkowicie w Tobie!” Pan jej odpowiedział: „Twoja wola w tobie ma tę moc ognia”. Dzięki temu zrozumiała, że wola człowieka ma moc w pełni realizować te pragnienia, których przedmiotem jest Bóg.

Źródło: Herold ; Księga III, SC 143 (© Evangelizo.org)