«Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia». Łk 12, 15

Bóg szczególnie upodobał sobie ubogich. W ich twarzach odbija się Chrystus. św. Jan Paweł II

Jakże przywiązujemy się do rzeczy, miejsc, ludzi… Pewnie, że przywiązanie do nie to samo co chciwość. Trzeba jednak być bardzo czujnym i roztropnym by właściwie dbać o fascynację tym co ulotne i czasowe.

Zatrzymaj się chwilę. Spójrz na to co posiadasz. Czy to przypadkiem nie jest ważniejsze od tego kim jesteś i jaki jesteś dla innych?

W moim domu rodzinnym zawsze było bardzo ubogo, by nie rzec, że bidnie, ale mieliśmy coś niezmiernie cennego, czego nie można kupić za żadne pieniądze – miłość, troskę i uwagę naszych rodziców – BEZCENNE 😍 A jakaż musi być ogromna Boża miłość, która jest MIŁOŚCIĄ doskonałą, ponadczasową, niegasnącą, niezmienną i darmową!

Trzeba nam dzisiaj przewartościować nasze małe – wielkie przywiązania. Tego co naprawdę ważne, żadna waluta ujarzmić nie zdoła. Tego co prawdziwie istotne, nie da się zmagazynować ani zatrzymać na zapas. Zadbajmy o to, co najistotniejsze na życie wieczne💖 Zatroszczmy się o świątynię naszych serc 😇

Panie Jezu, staję przed Tobą z pustymi rękoma i proszę, aby Twój Święty Duch napełniał je tym, czym Sam zechce, czym będę mogła się podzielić się dalej. Proszę, by uczył mnie wrażliwości i właściwego rozeznawania, aby wskazywał to, co rzeczywiście jest ważne i miłe Ojcu.

“Nie mam nic, co mogłabym Tobie dać… więc serce swe oddaję Ci, nie pragnę nic – tylko łaski.”

Błogosławionego dnia! ❤️+

Autor: Św. Matka Teresa z Kalkuty (1910-1997), założycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości

Wszyscy pragniemy być szczęśliwi i żyć w pokoju. Zostaliśmy do tego stworzeni i nie możemy inaczej znaleźć szczęścia i pokoju, jak kochając Boga. Kochanie Go daje nam szczęście i pokój. Wielu sądzi, szczególnie na Zachodzie, że dostatnie życie zapewnia szczęście. Sądzę, że trudniej jest być szczęśliwym w bogactwie, ponieważ nieustanne zajmowanie się zarabianiem pieniędzy i zachowaniem ich przesłania Boga. Jednakże, jeżeli Bóg wam powierzył bogactwa, niech służą one Jego dziełom: pomagajcie innym, pomagajcie ubogim, twórzcie miejsca pracy, dajcie pracę innym. Nie trwońcie na próżno waszej fortuny: posiadanie domu, zaszczytów, wolności, zdrowia zostało nam powierzone przez Boga, aby służyć innym, którzy mają mniej szczęścia.

Jezus powiedział: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). W konsekwencji jedyną rzeczą, która może mnie zasmucić to obrażenie Boga egoizmem lub brakiem miłosierdzia wobec innych, lub skrzywdzenie kogoś. Raniąc ubogich, ranimy się wzajemnie i ranimy też Boga.

Źródło: A Simple Path (© Evangelizo.org)

Autor: Bł. John Henry Newman (1801-1890), kardynał, teolog, założyciel Oratorium w Anglii

„Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie” (Mk 13,33). Weźmy pod uwagę to poważne pytanie, która nas wszystkich ściśle dotyczy: co to znaczy czuwać w oczekiwaniu na Chrystusa? „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!” (w. 35nn)…

Wielu ludzi kpi sobie otwarcie z religii…, ale spójrzmy na tych, którzy są umiarkowani i sumienni: posiadają pewne cnoty i uczestniczą w życiu religijnym w pewnym sensie i do pewnego stopnia, ale nie czuwają. Nie rozumieją, że powinni „uznać siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi” (Hbr 11,13), ich los ziemski i ziemskie dobra są jakby przypadkiem ich istnienia, ale w rzeczywistości niczego nie posiadają… Nie ma wątpliwości, że wielu członków Kościoła tak żyje i nie byliby, nie mogliby być gotowi na natychmiastowe przyjęcie Pana, gdyby przyszedł…

Co za wzruszające i znaczące uświadomienie sobie, że On sam zwrócił naszą uwagę na to konkretne niebezpieczeństwo…, niebezpieczeństwo odwrócenia uwagi uczniów od Niego z błahego powodu. Chroni ich przed troskami, atrakcjami tego świata, uprzedza ich, że świat nie będzie gotowy, kiedy On nadejdzie. Błaga ich z czułością, aby nie wiązali się z tym światem. Ostrzega ich, na przykładzie bogacza, od którego żąda się duszy w nocy, sługi, który jadł i upijał się (Łk 12,45), nieroztropnych panien (Mt 25,2)… Orszak Oblubieńca majestatycznie przechodzi, są aniołowie, są doskonali sprawiedliwi, są dzieci, święci uczeni, święci, ubrani na biało, męczennicy, obmyci z krwi…: Jego Małżonka jest gotowa, przystroiła się (Ap 19,7), ale wielu spośród nas wciąż śpi.

Źródło: Kazanie „Watching”, PPS, t. 4, nr 22, passim (© Evangelizo.org)

Autor: Homilia przypisywana św. Makaremu z Egiptu (? – 390), mnichowi

Tysiąc lat tego świata w porównaniu z wiecznością niezniszczalnego świata są jak ziarnko piasku wyjęte z morza. Rozważ to, błagam cię: przypuśćmy, że mógłbyś zostać jedynym królem całej ziemi, jedynym panem wszystkich skarbów całego świata. […] Gdyby dano ci wybór, czy zamieniłbyś to na prawdziwe i pewne Królestwo, które nie ma w sobie absolutnie niczego, co przemija i zanika? Mogę powiedzieć, że nie, jeśli twój osąd jest zdrowy i jeśli jesteś mądry we wszystkim, co cię dotyczy.

„Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?” (Mt 16,26), tej duszy, której, jak się dowiedzieliśmy, nie można zamienić na nic? Sama ta dusza – nie mówiąc już o królestwie niebieskim – jest sama w sobie o wiele cenniejsza niż cały świat i królestwa tego świata. Dusza, jak powiedzieliśmy, jest cenniejsza w tym, że żadnej innej ze stworzonych istot Bóg nie udzielił zjednoczenia i komunii ze swoją własną naturą, naturą Ducha: ani niebu, ani słońcu, ani księżycowi, ani gwiazdom, ani morzu, ani ziemi, ani żadnemu stworzeniu widzialnego świata, ale tylko człowiekowi, którego kocha go ponad wszystko.

Jeśli więc tych wielkich rzeczy tego świata, przez które rozumiem bogactwa i królestwo całej ziemi, nie zamieniliśmy w sprawiedliwości naszego osądu na wieczne królestwo, to jaka jest głupota większości ludzi, którzy uważają to królestwo za porównywalne z rzeczami podstawowymi i pospolitymi, takimi jak pewna chciwość, próżność, mierny zysk i tym podobne?

Źródło: Rozdz. 148 (© Evangelizo.org)