Najczulsza, najtroskliwsza, najcierpliwsza, kochająca jednakowo przez wieki, każdemu kto z ufnością prosi Ją o pomoc wyprasza zdroje łask u swojego Syna, Matka Boga, MOJA MATKA.
Mamusiu, jak dobrze wiedzieć, jak cudownie mieć pewność, że o każdej porze dnia i nocy wysłuchujesz, utulasz, pocieszasz, opatrujesz, podtrzymujesz i wskazujesz właściwą drogę do Jezusa. Królowo Nieba i Ziemi pragnę zawsze wypełniać Świętą wolę Twojego Syna. Wspieraj mnie proszę abym nie pobłądziła, aby ciężar krzyża nie przygniótł mnie zbyt mocno, aby każde moje działanie było miłe Twemu Synowi, a mojemu Bogu.
Jezus powiedział do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. J 19, 27
Cieszcie się tak jak Ja się cieszę, wszystko oddaję w opiekę Marii Dziewicy. św. Jan Paweł II
To chyba jedna z najpiękniejszych Ewangelii, choć okoliczności, otoczenie i czas niezwykle bolesne…
Czy wziąłeś już Maryję za swoją Matkę?
Może Twoja własna mama nie była, nie jest dla Ciebie zbyt wyrozumiała, może nie mieliście, nie macie dobrych relacji, może wciąż nie możecie się dogadać… A może właśnie było, jest odwrotnie – masz cudowną mamę, która dała Ci życie, która bardzo troskliwie opiekuje się o Tobą i nawet przysłowiowego ptasiego mleczka Ci nie brakuje.
Różne mamy doświadczenia bliskości i opieki naszych Mam, jednak pewne jest, że Maryja, Matka Pana naszego Jezusa Chrystusa jest najcudowniejszą, najtroskliwszą, najwierniejszą i najbardziej oddaną Mamą.
Zupełnie nie rozumiem niechęci, marginalizowania, czy też mówienia o nadmiernym kulcie Maryjnym. Przecież Maryja niczego się nie domaga, niczego sobie nie uzurpuje, nikim nie dyryguje, ani nie wynosi się nad żadne Stworzenie. Cicha, pokorna, słuchająca, wysłuchująca, zawsze ofiarnie spiesząca z pomocą każdemu, kto jest w potrzebie – taka jest Maryja, dana nam przez Pana Jezusa za Matkę. No i trzeba jeszcze koniecznie dodać, że ZAWSZE prowadzi do swojego Syna!
Tak wiele zawdzięczam Maryi 💖 Słów brakuje by wyrazić moją wdzięczność za ogrom łask jakie wciąż wyprasza dla mnie i dla osób, które polecam od lat w codziennej modlitwie i Nowennie Pompejańskiej. Nie wyobrażam sobie jak bardzo byłabym uboga, zagubiona, zakompleksiona, gdyby nie Maryja, moja Mamusia, Matka mojego Pana i Zbawcy, Oblubienica Ducha Świętego, moja KRÓLOWA!
Nie bój się wziąć Maryję za Matkę!
Ja wzięłam i nigdy się tego nie będą wstydzić! I będę mówić jak wielki rzeczy mi Pan uczynił przez potężne i niezaprzeczalne wstawiennictwo Niepokalanej Panienki.
Autor: Bł. Karol de Foucauld (1858-1916), pustelnik i misjonarz na Saharze
„Oto syn Twój” – to zwrot do Świętej Dziewicy; nasz Pan daje Jej wszystkich ludzi za dzieci i prosi, by dla każdego miała serce Matki… Ona spełniła i przez całą wieczność wypełnia z niezrównaną doskonałością ten Boży nakaz i wszystkie inne. Bądźmy zatem absolutnie pewni, że okazuje każdemu człowiekowi matczyne serce i zwracajmy się do tej kochanej i potężnej Matki we wszystkich naszych potrzebach, z taką ufnością, jak dziecko do matki, do Matki, która kocha nieskończenie mocniej niż jakaś ziemska matka; do Matki, która może wyprosić u Boga absolutnie wszystko, co jest prawdziwie dobre dla duszy…
„Oto Matka twoja”. To słowa dla każdej duszy. Wszyscy powinniśmy traktować Najświętszą Dziewicę jak naszą Matkę, darzyć Ją uczuciami dobrego syna: czułością, czcią, przysługą, zaufaniem: jednym słowem tym wszystkim, czym sam Pan nasz obdarzał Najświętszą Dziewicę! Kochajmy Ją, czcijmy Ją, trwajmy przy Niej, rozmawiając z Nią na modlitwie; służmy Jej, pomagając najlepiej, jak potrafimy we wszystkich dziełach, którym Ona sprzyja, we wszystkich podejmowanych na Jej cześć; pokładajmy w Niej całkowitą ufność i z tą ufnością wzywajmy Ją bez wahania we wszystkich naszych potrzebach, we wszystkich naszych pragnieniach, we wszystkich naszych przedsięwzięciach, we wszystkich naszych dziełach, we wszystkich naszych działaniach […]. Okażmy się wobec Niej najczulszymi synami, pamiętając, że jest to zasadniczy punkt posłuszeństwa Jezusowi i naśladowania Jezusa: posłuszeństwa, ponieważ tak formalnie i uroczyście nakazuje nam to z krzyża; naśladowania, ponieważ dla swojej Matki był zawsze wzorem syna…
Autor: Bł. Gweryk z Igny (ok. 1080-1157), opat cysterski
Maryja zrodziła Syna, a ponieważ jest to Jednorodzony Syn Ojca w niebie, jest jedynym synem swojej matki na ziemi … To jednak tylko dziewicza matka, która miała zaszczyt wydania na świat jedynego Syna Bożego, otacza tego Syna we wszystkich członkach jego Ciała i nie wstydzi się nosić imienia matki wszystkich tych, u których rozpoznaje ukształtowanego Chrystusa lub mającego takim być. Ewa, która niegdyś przekazała swym dzieciom skazanie na śmierć, zanim jeszcze ujrzeli dzień, była nazwana “matką żyjących” (Rdz 3,20) … A ponieważ nie zachowała się stosownie do tego miana, to w Maryi zrealizowała się ta tajemnica. Jak Kościół, którego jest symbolem, jest Matką wszystkich, którzy odrodzili się do życia. Jest naprawdę matką Życia, które ożywia wszystkich ludzi, a poczynając Go, w pewnym sensie odnowiła w Nim tych, którzy mieli Nim żyć …
Tej Matki Chrystusa, który wie, że jest matką chrześcijan z powodu tej tajemnicy, jest również matką ze względu na opiekę, którą ich otacza i daje im dowody swojej troski. Nie jest surowa dla nich, jakby nie należeli do niej. Jej łono płodne raz, lecz nie puste, nie przestaje wydawać na świat owoców dobra. “Błogosławiony owoc żywota Twojego” (Łk 1,42), słodka matko, pozostawił cię wypełnioną bezgraniczną dobrocią: narodził się z ciebie raz, na zawsze pozostaje w tobie.
O co proszę? O łaskę miłowania Jezusa, tak jak miłowałaGo Maryja.
Stanę pod krzyżem Jezusa razem z Maryją, umiłowanym uczniem i pozostałymi kobietami (w. 25). Pomodlę się do św. Jana, aby uprosił mi łaskę kontemplacji tego wydarzenia.
Jan zwraca najpierw moją uwagę na spojrzenie Jezusa (w. 26). Wyobrażę sobie Jego twarz zalaną krwią, omdlałą i Jego pełne miłości, przenikające do głębi spojrzenie. Patrzy na swoją Matkę i ucznia. Patrzy także na mnie.
Będę kontemplował spojrzenie Jezusa. Ilekroć widzę Ukrzyżowanego, tylekroć mogę powiedzieć, że On mnie wygląda. Jestem Jego umiłowanym uczniem. Chce, abym uwierzył, że umiera dla mnie i za mnie. Czy w to wierzę?
Jezus rozpięty na krzyżu mówi do Matki: „Oto syn Twój” (w. 26). Oddaje za mnie życie i oddaje mnie swojej Matce. Myśli o mnie do końca. Odtąd Maryja nieustannie mi przypomina, że miłość Jezusa jest bezgraniczna, jest pełna troski i czułości jak serce Jego Matki.
Przytulę się do stóp Jezusa. Będę kontemplował Jego miłość. Podziękuję Mu za Maryję. W Jej macierzyńskim spojrzeniu mogę zawsze oglądać Jego czułe, miłujące spojrzenie.
Jezus, który traci oddech, dusi się, resztkami sił zwraca się do mnie. Kieruje mój wzrok na Maryję i mówi: „Oto Matka twoja” (w. 27). Podejdę do Maryi, obejmę Ją i wyznam wobec Jezusa: „Jesteś moją Mamą. Jesteś moją Królową!”.
Zabiorę Maryję do siebie, do mojej codzienności. W serdecznej rozmowie powiem Jej o moich radościach i troskach. Pokażę Jej osoby i miejsca, które najbardziej kocham i te, które sprawiają mi najwięcej bólu. Będę powtarzał jak dziecko: „Naucz mnie kochać Jezusa i tych, z którymi żyję na co dzień”.
ks. Krzysztof Wons SDS/Salwator (niezbędnik katolika)
i nigdy się tego nie będą wstydzić! I będę mówić jak wielki rzeczy mi Pan uczynił przez potężne i niezaprzeczalne wstawiennictwo Niepokalanej Panienki.
+