Day: 25.02.2020

Autor: Św. Grzegorz z Nazjanzu (330 – 390), biskup i doktor Kościoła

Odpowiedz tym, których stygmaty Męki w ciele Chrystusa pogrążają w niepewności i którzy zadają sobie pytanie: „Któż jest tym Królem chwały?” (Ps 24,8). Odpowiedz im, że to Chrystus, „dzielny i potężny” (ibid.), we wszystkim, co zrobił i nieustannie czyni…

Czy jest mały z tego względu, że uniżył się z twojego powodu? Czy jest godny pogardy, ponieważ, jako Dobry Pasterz, ofiarujący swoje życie za stado, przyszedł szukać zagubionej owcy, a znalazłszy, powraca z nią na ramionach, które niosły dla niej krzyż i przyprowadziwszy ją do życia z wysoka, umieścił ją wśród wiernych owiec, które pozostały w owczarni? (J 10,11; Łk 15,4) Gardzisz Nim, bo zapalił lampę, swoje własne ciało, i pozamiatał dom, oczyszczając świat z grzechu, aby szukać zagubionej drachmy, tracąc piękno swego królewskiego wizerunku z powodu Męki? (Łk 15,8nn; Mk 12,16)…

Czy szanujesz Go mniej, ponieważ opasał się prześcieradłem, aby umyć stopy swoim uczniom, pokazując im, że najpewniejszym sposobem wywyższenia jest uniżenie się? (J 13,4nn) Czy zarzucisz Bogu, że Chrystus się uniżył, pochylając swoją duszę ku ziemi, aby podnieść ze sobą tych, którzy uginają się pod ciężarem grzechu? (Mt 11,28) Zarzucasz Mu, że jadał z celnikami i grzesznikami… dla ich zbawienia? (Mt 9,10) Jakże wątpić o lekarzu, który pochyla się nad cierpieniami i ranami chorych, aby przynieść im uzdrowienie?

Źródło: Homilia na święto Wielkanocne, PG 36, 624 (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Teresa od Dzieciątka Jezus (1873-1897), karmelitanka, doktor Kościoła

Jezu !…Jak wielka jest Twoja pokora, o Boski Królu Chwały, że się poddajesz wszystkim kapłanom bez wyjątku, nie robiąc różnicy między tymi, którzy cię kochają i tymi, którzy, niestety, są letni lub zimni w twojej służbie. Na ich wezwanie zstępujesz z nieba; mogą oni przyśpieszać lub opóźniać godzinę świętej ofiary, a Ty zawsze jesteś gotów. O mój Umiłowany, pod zasłonę białej hostii ukazujesz mi się cichy i pokornego serca (Mt 11, 29). Aby mnie nauczyć pokory, nie możesz się więcej uniżyć; dlatego też chcę, aby odpowiedzieć na twoją miłość, żeby siostry mnie zawsze umieszczały na ostatnim miejscu i chcę uznać, że to jest moje miejsce.

Wiem, o mój Boże, że uniżasz pyszną duszę, ale tej, która sama się uniża, dajesz chwałę w wieczności; chcę zatem zająć ostatnie miejsce, dzielić twoje upokorzenia, żeby „mieć udział z Tobą” (J 13,8) w Królestwie Niebieskim.

Ale Panie, ty znasz moją słabość; każdego ranka postanawiam ćwiczyć się w pokorze, a wieczorem uznaję, że wiele grzeszyłam pychą. Kusi mnie wtedy, aby popaść w zniechęcenie, ale to też jest pycha. Chcę zatem, o mój Boże, złożyć jedynie w tobie moją nadzieję. Skoro Ty możesz wszystko, racz obdarzyć moją duszę tę cnotą, której tak pragnę. Aby otrzymać tę łaskę od twojego miłosierdzia, będę Ci powtarzać często : „Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serce moje według serca twego!”

Źródło: Modlitwa 20 (© Evangelizo.org)