Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk. Jeśli zaś żyć w ciele – to dla mnie owocna praca, cóż mam wybrać? Flp 1, 21-22a

Cierpienie jest w świecie również po to, żeby wyzwolić w nas miłość, ów hojny i bezinteresowny dar z własnego „ja” na rzecz tych, których dotyka cierpienie. św. Jan Paweł II

Kiedyś zupełnie nie mogłam pojąć tych słów… jak śmierć może być zyskiem?! Dziś, kiedy fizyczność i cierpienie czasem tak mnie uziemi, że nic tylko siąść i płakać, coraz częściej tęsknię za tym „zyskiem” Mam jednak wielkie pragnienie służby i świadomość jak bardzo jestem potrzebna, szczególnie moim najbliższym – nie dlatego że uważam się za osobę niezastąpioną, czy w jakikolwiek sposób wyjątkową ale skoro Pan Bóg dopuszcza tyle trudu i cierpienia w naszej rodzinie, to napewno zatroszczy się też o najdrobniejsze szczegóły i aspekty życia moich bliskich, gdyby jednak zechciał mnie widzieć gdzie indziej 🙂

Nie ma więc co się rozczulać nad sobą, tylko zakasać rękawy i robić to, co trzeba, co się potrafi, to co można w tej chwili, a co drobnymi kroczkami – kropla po kropli, przybliża z każdym oddechem do radości Nieba Jakże ja tęsknię… ale póki co jestem tutaj… i naprawdę staram się, na ile tylko starcza mi sił.

Jakże dzisiaj boli to, czego chcąc nie chcąc jesteśmy świadkami. Życie ludzkie w wielu oczach nie ma żadnej wartości. Liczy się tylko przyjemność, wygoda i pogoń za szczęściem – zupełnie wypaczonym, wynaturzonym, po trupach do celu… I jakże tu mówić o „zysku” na życie wieczne, kiedy zysk musi być widoczny natychmiast…

Kochany Tato, jakąż Ty masz dla nas cierpliwość. Ty przecież nie chcesz śmierci grzesznika, ale wciąż dajesz nowe szanse, by człowiek mógł podejmować próby zmiany na lepsze swojego życia. Obyśmy tylko chcieli skorzystać i dobrze wykorzystać dany nam przez Ciebie kolejny dzień życia.

Duchu Święty przemieniaj nasze serca i umysły. Przemieniaj nas dla chwały naszego Boga!

Pięknego dnia +