Autor: Liturgia Godzin z góry Synaj (IX wiek)

Ta śmierć, która spadła na ludzkość za zjedzenie owocu drzewa, stała się dzisiaj bezsilna przez krzyż: ponieważ przekleństwo, które cała nasza rasa odziedziczyła po naszej pramatce, zostało wymazane dzięki Potomstwu najczystszej Matki Bożej, Tej, którą wywyższają wszystkie Moce niebios.

To w swojej ludzkiej istocie cierpiałeś swoją Mękę, na sposób człowieka, a nie w swojej boskiej naturze, Panie, ponieważ niemożliwe to przez Twoją boskość, to w przyjętym ciele ludzkim poniosłeś wszystkie swoje cierpienia: więc w obu Twoich istotach, Panie, wielbimy Cię.

W planie miłosierdzia Mistrz, ze względu na mnie, unicestwia się i znosi cierpienia ciała, nadrabiając moją nicość; przez swoją boskość sprawia, że niewzruszoność wypływa z Jego Męki za mnie i wieńczy moją hańbę czcią, którą wywyższają wszystkie moce niebieskie.

Dzięki Twojej boskiej łaskawości, Panie, Hades został zniewolony, a umarli wymknęli się z grobów; ponieważ jesteś teraz prawdziwym Życiem, tym, który kładzie kres panowaniu Śmierci i mocy Hadesu, Ty, którego wychwalają wszystkie moce niebios.

Chociaż zostałeś złożony w grobie jak martwe ciało, dzięki swojej boskości, Mistrzu, okazałeś się wolny nawet wśród umarłych, a wraz z Tobą, z zepsucia Hadesu, wskrzesiłeś pierwszego człowieka i cały jego ród, dzięki Twojemu cudownemu zmartwychwstaniu: dlatego wraz z aniołami wychwalamy Ciebie, Jedynego, Zbawiciela. […]

Ty, która zrodziłaś, Cała Święta, odwieczne Słowo – które w niezwykły sposób stało się człowiekiem w Twoim łonie, a On przez swoją drogocenną krew na nowo stworzył świat i oświeca go, gdy krzyż jest wywyższony – teraz wszystkie moce niebios Cię wysławiają.

Źródło: Kanon na cześć krzyża i Zmartwychwstania (© Evangelizo.org)