Autor: Św. Katarzyna ze Sieny (1347–1380), tercjarka dominikańska, doktor Kościoła, współpatronka Europy

Odwieczna Prawda zechciała odpowiedzieć na prośbę mojego żarliwego pragnienia. Mówiła mi: Moja córko, nigdy nie braknie Opatrzności tym, którzy pragną ją otrzymać, to znaczy, tym, którzy doskonale pokładają nadzieję we Mnie. Oni wzywają Mnie w prawdzie, nie tylko słowem, ale dzięki miłości i światłu najświętszej Wiary.

Nie zakosztują Mnie w mojej Opatrzności ci, którzy jedynie wołają: „Panie, Panie”, a jeśli Mnie nie proszą w sposób bardziej święty, nie rozpoznam ich, nie będę na nich spoglądał w moim miłosierdziu, ale w sprawiedliwości. Dlatego zapewniam cię, że nie braknie im mojej Opatrzności, jeśli pokładają nadzieję we Mnie, ale musisz poznać, z jaką cierpliwością znoszę te stworzenia, które stworzyłem na Mój obraz i podobieństwo, z tak czułą miłością.

A wtedy, otwierając oczy i rozum, aby poddać się boskiemu przykazaniu, taka dusza widzi, jak odwieczna i najwyższa Dobroć stworzyła jedynie z miłości i odkupiła krwią swego Syna wszelkie rozumne stworzeni, i w jaki sposób ta sama miłość zsyłała na nie doświadczenia i pociechę.

Źródło: List 136 do brata R. de Capoue, nr 90 (© Evangelizo.org)