Autor: Ludolf z Saksonii (ok. 1300 – 1378), dominikanin, następnie kartuz w Strasburgu

Panie Jezu Chryste, aby nas pouczyć o szczytach cnót, wyszedłeś na górę z twoimi uczniami, nauczyłeś ich Błogosławieństw i wzniosłych cnót, obiecując im nagrody za każdą z nich. Niech moja kruchość usłyszy Twój głos, abym przyłożył się do nabywania zasługi cnót przez ich praktykę i otrzymał, dzięki Twemu miłosierdziu, obiecaną nagrodę. Spraw, abym mając na myśli zapłatę, nie gardził trudami pracy. Niech nadzieja zbawienia wiecznego łagodzi gorycz lekarstwa, a splendor Twoich dzieł rozpala moją duszę. Jestem nędznikiem, Panie, uczyń ze mnie błogosławionego; a z ziemskiej szczęśliwości, prowadź mnie Twoją łaską do szczęśliwości ojczyzny w niebie.

Przyjdź, Panie Jezu, na poszukiwanie Twojego sługi, Twojej owcy, zagubionej i znużonej. Przyjdź, Oblubieńcze Kościoła, poszukać zaginionej drachmy. Przyjdź, Ojcze miłosierdzia, przyjąć marnotrawnego syna, który powraca do Ciebie. Przyjdź zatem, Panie, bo Ty jeden masz moc wołania zaginionej owcy, znalezienia drachmy i pojednania z marnotrawnym synem. Przyjdź, niech będzie zbawienie na ziemi i radość w niebie! Nawróć mnie do Ciebie i daj mi łaskę czynienia prawdziwej i doskonałej pokuty, abym stał się przyczyną radości aniołów. Jezu najsłodszy, proszę Cię, przez ogrom Twej miłości do mnie grzesznego, abym Ciebie jedynie kochał i w Tobie znalazł pociechę, o mój Boże!

Źródło: Modlitwy do Jezusa Chrystusa (© Evangelizo.org)