Autor: Św. Bernard z Clairvaux (1091-1153), mnich cysterski, doktor Kościoła

Chrystus Pośrednik „grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu” (1 P 2,22). Jakże mógłbym zbliżyć się do Niego, ja – grzesznik, wielki grzesznik, którego grzechy są liczniejsze niż piasek na plaży? On jest wszystkim, co najczystsze, a ja tym, co nieczyste… To dlatego Bóg dał mi tych apostołów, którzy są ludźmi i grzesznikami, wielkimi grzesznikami. Ich własne doświadczenie nauczyło ich, do jakiego stopnia powinni być miłosierni wobec innych. Winni wielkich grzechów, przebaczą łatwo wielkie winy i odmierzą nam taką miarą, jaką im odmierzono (por. Łk 6,38).

Apostoł Piotr popełnił wielki grzech, może nawet największy z istniejących. Lecz otrzymał przebaczenie prędko i łatwo, do tego stopnia, że nie utracił przywileju swojego pierwszeństwa. A Paweł, który gorliwie prześladował rodzący się Kościół, doszedł do wiary przez wezwanie samego Syna Bożego. Odwróciwszy się od tylu grzechów, został napełniony wielkimi dobrami, a Pan o nim powiedział: „wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela” (Dz 9,15)…

Piotr i Paweł są naszymi mistrzami: w pełni nauczyli się dróg życia od jedynego Mistrza wszystkich ludzi i także dzisiaj nas o nich pouczają.

Źródło: Pierwsze kazanie na święto św. Piotra i Pawła, 1,3,5 (© Evangelizo.org)