Day: 09.06.2021

Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Łaska, dawniej jakby zakryta w Starym Testamencie, została w pełni objawiona w Ewangelii Chrystusa, przez harmonijne ustawienie czasów, jak Bóg ma w zwyczaju układanie harmonijne wszystkiego… Ale wewnątrz tej godnej podziwu harmonii stwierdzamy wielką różnicę między dwiema epokami. Przy Synaju lud nie ośmielił się zbliżyć do miejsca, gdzie Pan dawał swoje Prawo; w Wieczerniku Duch Święty zstępuje na tych, którzy zgromadzili się, oczekując wypełnienia obietnicy (Wj 19,23; Dz 2,1). Najpierw palec Boży wyrył Swoje prawa na kamiennych tablicach; teraz pisze w sercach ludzkich (Wj 31,18; 2Kor 3,3). Dawniej Prawo było napisane na zewnątrz i wzbudzało strach u grzeszników; teraz dane jest wewnętrznie, aby stali się sprawiedliwymi…

Bowiem, jak mówi św. Paweł, wszystko, co jest napisane na kamiennych tablicach „nie cudzołóż, nie zabijaj…, nie pożądaj, i wszystkie inne streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa” (Rz 13,9nn; Kpł 19,18)… Ta miłość została rozlana „w sercach naszych przez Ducha Świętego” (Rz 5,5).

Źródło: O duchu i literze, 28-30; PL 44, 217nn (© Evangelizo.org)

Autor: Meliton z Sardes (?-ok.195), biskup

Ofiara baranka, obchodzenie Paschy i litera Prawa miały jako cel Chrystusa Jezusa. Ku Niemu zmierzało całe dawne Przymierze, a tym bardziej nowy porządek. Bo Prawo stało się Słowem, stare zamieniło się w nowe…, przykazania zamieniły się w łaskę, obraz w prawdę; baranek stał się Synem, owca – człowiekiem, a człowiek – Bogiem…

Pan, będąc Bogiem, przyjął postać człowieka, był umęczony za cierpiącego, skuty kajdanami za więźnia, sądzony za winnego, pogrzebany za umarłego. Ale powstał z martwych i głośno zawołał: “Któż Mnie potępi? Niech się zbliży do Mnie!” (Iz 50,8). To Ja wyzwoliłem skazańca, ożywiłem martwego, wskrzesiłem pogrzebanego. „Któż Mi się sprzeciwi?” Ja jestem Chrystusem, który zniweczył śmierć; to Ja odniosłem zwycięstwo nad wrogiem, związałem mocarza, a człowieka wyniosłem na wysokości niebieskie. Ja – mówi On, jestem Chrystusem.

Pójdźcie więc wszystkie narody, przepełnione grzechami, i przyjmijcie odpuszczenie grzechów. Ja bowiem jestem waszym odpuszczeniem i Paschą zbawienia, Ja jestem barankiem złożonym za was w ofierze, Ja jestem waszym okupem, życiem i zmartwychwstaniem, Ja jestem waszym światłem, Ja waszym zbawieniem, Ja waszym królem. Ja was wyniosę na wysokości niebios, Ja was wskrzeszę i ukażę wam Ojca odwiecznego; Ja was wskrzeszę moją mocną dłonią.

Źródło: Kazanie wielkanocne (passim) (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Hilary (ok. 315-367), biskup Poitiers, doktor Kościoła

„Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”. Siła i moc tych słów Syna Bożego zawierają głęboką tajemnicę.

Prawo zalecało dzieła, ale wszystkie te dzieła kierowało w stronę wiary w rzeczywistość objawioną w Chrystusie: bo nauka i Pasja Zbawiciela są wielkim i tajemniczym zamiarem woli Ojca. Prawo, pod przykrywką natchnionych słów, zwiastowało narodziny naszego Pana Jezusa Chrystusa, Jego wcielenie, Mękę, zmartwychwstanie; prorocy, jak i apostołowie pouczają nas wielokrotnie, że od zarania czasów cała tajemnica Chrystusa była przeznaczona do objawienia się w naszych czasach.

Chrystus nie chciał, żebyśmy myśleli, iż Jego dzieła były czymś innym niż przepisami Prawa. To dlatego sam zadeklarował: „Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”. Niebo i ziemia… muszą przeminąć, ale nie najmniejsze przykazanie Prawa, bo w Chrystusie Prawo i Prorocy znajdują swe dopełnienie. W chwili Męki… powiedział: „Wykonało się!”(J19,30). W tym momencie wszystkie słowa proroków potwierdziły się.

To dlatego Chrystus twierdzi, że zniesienie nawet najmniejszego z Bożych przykazań jest obrazą Boga… Nic nie jest tak pokorne, jak mała rzecz. A najpokorniejszą ze wszystkich była Męka Pańska i Jego śmierć na krzyżu.

Źródło: Komentarz do Ewangelii św. Marka, 4, 14-15

Autor: Św. Jan Chryzostom (ok. 345-407), kapłan w Antiochii, potem biskup Konstantynopola, doktor Kościoła

Chcecie się dowiedzieć w jaki sposób Jezus Chrystus przychodzi, nie znosząc Prawa i proroków, ale raczej by ich potwierdzić i uzupełnić? Potwierdził przepowiednie proroków swoimi uczynkami. Stąd wyrażenie, które często pojawia się u świętego Mateusza: „Tak miało się spełnić słowo proroka” […]

Co do Prawa, to wypełnił je na trzy sposoby. Po pierwsze, nie zaniedbując żadnego z przykazań. Oznajmił Janowi Chrzcicielowi: „Tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe” (Mt 3,15), a Żydom mówił: „Kto z was udowodni Mi grzech?” (J 8,46) […]

Po drugie, wypełnił je, ponieważ pragnął mu się poddać dla naszego zbawienia. Co za cud! Poddając się mu, przekazał nam łaskę, abyśmy i my je z kolei wypełniali. Święty Paweł naucza nas tymi słowami: „Kresem Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy” (Rz 10,4). Mówi również, że Zbawiciel potępił grzech w ciele, „aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała” (Rz 8,4). I dalej powtarza: „Czy więc przez wiarę obalamy Prawo? Żadną miarą! Tylko Prawo właściwie ustawiamy” (Rz 3,31). Prawo bowiem dążyło do usprawiedliwienia człowieka, ale nie posiadało takiej mocy. Wtedy przyszedł Chrystus, który jest kresem Prawa, i ukazał nam drogę prowadzącą do usprawiedliwienia, to znaczy, do wiary. W ten sposób wypełnił zamiary Prawa. Litera Prawa nie mogła usprawiedliwić grzesznika, wiara w Jezusa Chrystusa go usprawiedliwi. Oto dlaczego może powiedzieć: „Nie przyszedłem znieść Prawa”.

Spoglądając z bliska, dostrzegamy trzeci sposób wypełnienia. Co to za sposób? Zawarty jest w samych zaleceniach, które miał dać Chrystus: nie obalały przykazań Mojżesza, ale są jedynie ich konsekwencją i naturalnym dopełnieniem.

Źródło: Homilie do Ewangelii św. Mateusza, nr 16 (© Evangelizo.org)