Autor: Św. Piotr Damiani (1007–1072), eremita, biskup, doktor Kościoła

Zwiastun Chrystusa – Jan był nim przez swoje narodziny, przepowiadanie, chrzest i śmierć. Czy można znaleźć choć jedną cnotę, jeden rodzaj świętości, których by Zwiastun nie posiadał w najwyższym stopniu? Pustelnik pomiędzy świętymi pustelnikami narzucił sobie regułę żywienia się dzikim miodem lub tą niejadalną potrawą: szarańczą! Niektórzy rezygnują ze świata i unikają ludzi, żeby żyć świątobliwie, ale Jan jest jeszcze dzieckiem;, kiedy idzie na pustynię i świadomie wybiera życie w samotności. Rezygnuje z urzędu kapłańskiego po jego ojcu, aby wolno zwiastować prawdziwego i największego Kapłana. Prorocy przepowiedzieli wpierw przybycie Zbawiciela, apostołowie i inni nauczyciele Kościoła poświadczają, że to przybycie prawdziwie się dokonało, ale Jan pokazuje Go obecnego między ludem. Wielu zachowało dziewictwo i nie zbrukali bieli swych ubrań (por. Ap 14,4), ale Jan odrzuca wszelkie towarzystwo ludzkie, żeby wyrwać pożądania ciała z korzeniami i, pełen duchowego zapału, zamieszkuje między dzikimi zwierzętami.

Jan przewodniczy nawet szkarłatnej rzeszy męczenników, jakby ich mistrz: walczył dzielnie o prawdę i za nią umarł. Stał się przywódcą wszystkich, którzy walczyli dla Chrystusa i pierwszy ze wszystkich poszedł do nieba zatknąć tryumfalny sztandar męczeństwa.

Źródło: Kazania 24-25 (© Evangelizo.org)