Autor: Św. Gertruda z Helfty (1256-1301), mniszka benedyktyńska

Błogosławiony bądź, o Boże mój, słodyczy moja, za świętą chwałę Twojej boskości, którą zechciałeś wypełniać przez dziewięć miesięcy przeczyste wnętrze Najświętszej Maryi Panny. Błogosławiony bądź za niezrównaną moc Twojej boskości, która pochyliła się aż do tej dziewiczej doliny. Błogosławiony bądź, Najwyższy Boże, za wspaniałą wszechmoc, która się wylała na tę dziewiczą różę tak pełną cnót, łask i piękna, iż Ty sam jej zapragnąłeś. Błogosławiony bądź za godną podziwu mądrość, która w swojej wielkiej łaskawości sprawiła, że całe życie Maryi, jej ciało i jednocześnie jej dusza, były odpowiednie dla Twojej godności. Błogosławiony bądź za Twoją ogromną miłość, tak mądrą i łagodną, która sprawiła, że Ty, kwiat i przeczysty oblubieniec, stałeś się synem Dziewicy. (…)

Niech się w Tobie radują dla mnie najgodniejsze serce i dusza pełnej chwały Dziewicy Maryi, Matki Twojej, którą wybrałeś, by stała się Twą matką dla mojego zbawienia, by mogła być zawsze dla mnie, okazując mi matczyną łaskawość. Niech się w Tobie raduje wierna troska, jaką mnie otoczyłeś, ofiarowując mi tak potężną i dobrą patronkę i obrończynię, dzięki której mogę z łatwością otrzymać Twoją łaskę, i w której, w co mocno wierzę, zachowałeś dla mnie Twoje miłosierdzie na wieki. Niech się w Tobie raduje to wspaniałe tabernakulum Twojej chwały, które Tobie samemu godnie służyło, ofiarowując Ci się jako święte mieszkanie, przez które możesz doskonale dopełnić we mnie wszelkich braków chwały i uwielbienia, które jestem Ci winien.

Źródło: Ćwiczenia VI, SC 127