Day: 25.12.2021

Autor: Św. Grzegorz z Nyssy (ok. 335-395), mnich i biskup

Bracia, uprzedzeni o cudzie, jak Mojżesz chodźmy zobaczyć tę niezwykłą rzecz (Wj 3,3): w Maryi, płonący krzew nie spala się, Dziewica rodzi światło bez uszczerbku… Przeto biegnijcie do Betlejem, miasta Dobrej Nowiny! Jeśli jesteśmy prawdziwymi pasterzami, jeśli czuwamy, pilnując stada, to skierowany jest do nas głos aniołów, którzy zwiastują wielką radość…: „Chwała Bogu na wysokościach, bo pokój zstępuje na ziemię!” Tam, gdzie wczoraj było jedynie przekleństwo, przedstawienie wojny i wygnania, oto tutaj ziemia otrzymuje pokój, bo dzisiaj „Wierność z ziemi wyrasta, a sprawiedliwość wychyla się z nieba” (Ps 85 ,12). Oto owoc, który ziemia daje ludziom w nagrodę za dobrą wolę, która panuje u ludzi (Łk 2,14). Bóg jednoczy się z człowiekiem, by go wynieść na wyżyny Boga.

Na tę nowinę, bracia, pójdźmy do Betlejem, aby kontemplować… tajemnicę szopki: małe dziecko, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. Dziewica po urodzeniu dziecka, Matka nieskażona, całuje swego syna. Z pasterzami powtarzajmy słowa proroka: „Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli, w mieście Pana Zastępów” (Ps 47,9).

Ale dlaczego Pan szuka schronienia w grocie w Betlejem? Dlaczego spać w żłobie? Dlaczego dołączyć do spisu Izraela? Bracia, Ten, który przyniósł na świat wyzwolenie, właśnie się narodził w naszej niewoli śmierci. Urodził się w tej grocie, aby się ukazać ludziom pogrążonym w mroku i cieniu śmierci. Leży w żłobie, ponieważ jest Tym, który sprawia, że rośnie trawa dla bydła (Ps 103,14), On jest Co za szczęśliwsze święto niż dzisiejsze? Chrystusa, Słońca Sprawiedliwości (Ml 3,20), przychodzi oświetlać naszą noc. Podnosi się ten, co upadł, wolny jest ten, który został pokonany…, martwy powraca do życia… Dziś wszyscy śpiewajmy jednym głosem, na całej ziemi: „Przez człowieka, Adama, przyszła śmierć, przez człowieka, dziś przychodzi zbawienie” (por. Rz 5,17).

Źródło: Kazanie na Boże Narodzenie, passim (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Roman Pieśniarz, zwany Romanem Melodosem (? – ok. 560), kompozytor hymnów

Słuchajcie, pastuszkowie, dźwięku trąb… Słowo zostało zrodzone, Bóg ukazał się światu! A wy, królewscy synowie, wejdźcie do radości Matki Boga (por. Ps 45,10). Ludzie, powtarzajmy: „Błogosławiony bądź nasz nowonarodzony Boże, chwała Tobie!”

Maryja Panna, która nie znała męża (Łk 1,34), wydała na świat radość i ustał smutek przodków. Dzisiaj został zrodzony Przedwieczny – Ten, którego świat nie mógł zatrzymać przed przyjściem na świat. Dzisiaj, radość ukazała się ludziom, dzisiaj błąd został wrzucony w otchłań. Ludzie, powtarzajmy: „Błogosławiony bądź nasz nowonarodzony Boże, chwała Tobie!”

Pastuszkowie…, śpiewajcie Panu, który narodził się w Betlejem…, Temu, który odkupił świat. Oto przekleństwo Ewy zostało złamane, dzięki Temu, który narodził się z Dziewicy…„Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem” (Ps 47,2), łączcie się w chóry z aniołami. Pan został zrodzony z Dziewicy Maryi, aby „podtrzymać wszystkich, którzy padają, i podnieść wszystkich zgnębionych” (Ps 145,14), tych, którzy wołają z wiarą: „Błogosławiony bądź nasz nowonarodzony Boże, chwała Tobie!”

Twórca Prawa stał się człowiekiem pod Prawem (Ga 4,4), Odwieczny Syn został zrodzony z Dziewicy, Stwórca świata położony w żłóbku. Ten, którego Ojciec począł na wieki bez matki w niebie, zrodzony został z Dziewicy bez ojca na ziemi. Ludzie, powtarzajmy: „Błogosławiony bądź nasz nowonarodzony Boże, chwała Tobie!”
Prawdziwie, radość pochodzi z tych narodzin w stajence. Dzisiaj łączą się chóry anielskie, wszystkie narody sławią Niepokalanie Poczętą Dziewicę, a nasz praojciec Adam tańczy z radości, gdyż dzisiaj zrodzony został Zbawiciel. Ludzie, powtarzajmy: „Błogosławiony bądź nasz nowonarodzony Boże, chwała Tobie!”

Źródło: Hymn 13, Boże Narodzenie (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Efrem (ok. 306-373), diakon w Syrii, doktor Kościoła

Józef trzymał w ramionach
Syna Ojca niebieskiego
jak noworodka,
i służył Mu jak swemu Bogu.

Znajdował w tym przyjemność
jakby w dobroci samej;
i czcił Go,
on, wcielona sprawiedliwość (Mt 1,19).
Wielki był jego niepokój!

„Jakże jest mi dane
mieć w Tobie syna
który jesteś Synem Najwyższego?
Uniosłem się przeciw Twej matce
i zamierzałem ją oddalić.

Nie wiedziałam,
że w Jej łonie był wielki skarb,
który uczynił mnie bogatym
w moim ubóstwie”.

„Król Dawid
wyłonił się spośród moich przodków
i założył koronę.
Jak wielkie jest ubóstwo
do którego doszedłem!

Zamiast być królem, jestem robotnikiem;
ale przytrafiła mi się korona
skoro spoczywa na moim sercu
Pan wszelkich koron”.

Źródło: Hymn na Boże Narodzenie (© Evangelizo.org)