Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Mt 16, 26
Człowiek, który odkrywa swą zdolność przekształcania i w pewnym sensie stwarzania świata własną pracą, zapomina, że zawsze dzieje się to w oparciu o pierwszy dar, otrzymany od Boga na początku w postaci rzeczy przezeń stworzonych. św. Jan Paweł II
Wszędzie widać wszechobecny pęd. Każdy za czymś biegnie, do czegoś podąża, o coś zabiega. I dobrze – żyjemy, więc musimy się troszczyć o różne sfery życia. Jednak kiedy w tej pogoni tracimy z oczu to co najważniejsze, kiedy cenne wartości rozmieniamy i oddajemy za grosze, pozwalając się nieść nurtowi tego świata, to niestety kiepski może być finisz…
Coraz częściej zastanawiam się nad własnym życiem i próbuje robić pewne podsumowania. Ileż straconych szans, ileż kiepsko wykorzystanych darów, ile zakopanych talentów i nierozważnie zużytej oliwy… Ale dzięki Bogu jest też mnóstwo dobrych kart i prób jak najlepszego spożytkowania tych wszystkich bogactw, które dzięki Bożej hojności są moim udziałem. Oczywiście, że nasze analizy i oceny nijak się mają do Boskiego spojrzenia na całość naszego życia, jednak ciągle trzeba z wielką troską i starannością podejmować trud pielęgnowania i przyozdabiania dobrymi uczynkami każdej chwili życia.
Dobrze, że czasem przychodzi taka refleksja. Dobrze, że Pan Bóg czasem wstrząśnie i zamiesza, by przypomnieć co jest istotne i co w ostatecznym rozrachunku naprawdę będzie się liczyć w Jego oczach.
Trwajmy w łasce uświęcającej, korzystajmy jak najczęściej z sakramentu pokuty i umacniajmy się Ciałem Chrystusa. Nie ma innego pokarmu dla duszy! A kto myśli i postępuje inaczej, niestety jest w błędzie… Z wszelkich uchybień, przeinaczeń i dróg na skróty przyjdzie każdemu z nas się rozliczyć – indywidualnie, imiennie, pojedynczo.
Jakaś melancholia mnie dopada… czas biegnie nieubłaganie… pozwól Panie dobrze wykorzystać każdą sekundę jaka jeszcze mi została 🙏
Dobrego dnia.