Autor: Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386), biskup Jerozolimy, doktor Kościoła

„Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie!” (Iz 66,10). Jezus zmartwychwstał! Radujcie się, wy, którzy byliście przygnębienie […], bo Ten, który doświadczył przemocy, zmartwychwstał. Podobnie jak przypomnienie krzyża zasmucało nasze zgromadzenie, tak dobra nowina o zmartwychwstaniu jest naszą radością. Niech smutek zamieni się w radość, niech rozpacz zamieni się w wesele, a radość i wesele napełnia nasze usta – na cześć Tego, który po zmartwychwstaniu powiedział: „Radujcie się” (Mt 28,9 Wlg).

Wiem bowiem jaki był smutek przyjaciół Chrystusa w tych ostatnich dniach, kiedy nie mówiliśmy już nic o Jego śmierci ani o pogrzebie, a nawet nie głosiliśmy dobrej nowiny o Jego zmartwychwstaniu. Wasz duch wyczekiwał upragnionej wieści. On zatem zmartwychwstał, ten martwy, Ten, który jest „wolny wśród zmarłych” (Ps 88,6 Wlg) i wyzwolicielem zmarłych, człowiek, który bez skargi przyjął haniebną koronę cierniową. Ten człowiek, zmartwychwstały, założył diadem zwycięstwa nad śmiercią.

Otóż tak, jak przedstawiliśmy świadectwa dotyczące Jego krzyża, tak teraz udowodnimy Jego zmartwychwstanie: Apostoł ma nam tutaj rzeczywiście potwierdzić: „Został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem” (1Kor 15,4).

Źródło: Katechezy chrzcielne nr 14,1-2 (© Evangelizo.org)