Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta. Łk 6, 45
Nauczcie się kochać to, co prawdziwe, dobre i piękne. św. Jan Paweł II
Czy moje serce jest dobrym skarbcem? Czy moje serce jest naprawdę czyste, wolne od pretensji, żalu, osądzeń, uprzedzeń, dwuznaczności, oskarżania samej siebie, wyobrażeń o innych, i całej gamy światowych trendów?
Nie znaczy to, że trendy same w sobie są złe, ale jeśli rodzą w sercu same negatywne emocje – złe owoce, to lepiej zmykać gdzie pieprz rośnie i pozostać w niemodnym świeci, opartym na solidnym fundamencie Bożego Słowa.
Wielu żyje jakby Boga nie było, budując na piasku swoje relacje i związki, a gdy byle wiaterek dmuchnie w to, co nie miało żadnego podparcia, oczywiście obwiniają Pana Boga za swoje porażki i za zło całego świata…
Panie Jezu, Ty jesteś moją Skałą, Opoką i Twierdzą! Żadna niemoc, choroba, ani niesprzyjające wiatry, nie ograbią mnie z ufności jaką pokładam w Tobie! Żadne diagnozy, bezradność, malkontenctwo, ambicje, czy wyobrażenia nie odetną mnie od Twojej Miłości!
W Tobie Panie zaufałam i mam pewność, że czuwasz nad WSZYSTKIM co się dzieje wokół, choć czasem po ludzku ciężko to ogarnąć… ale przecież to Ty jesteś Bogiem 💖
Jezu, prawdziwie ufam Tobie!
Błogosławionego dnia ❤️+
