Day: 10.04.2023

Autor: Św. Odylon z Cluny (961-1048), mnich

Ewangelia nam przedstawia radosny bieg uczniów: „Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu” (J 20,4). Kto nie pragnąłby szukać Chrystusa, siedzącego po prawicy Ojca, i znaleźć Go u kresu swoich poszukiwań, kto by nie pragnął biec w duchu, kiedy wspomina z wielką radością bieg takich apostołów? Aby nas zachęcić do tego pragnienia, niech każdy z nas wypowie z żarem ten werset z Pieśni nad Pieśniami: „Pociągnij mnie za sobą, pobiegnijmy do wonności olejków twoich” (3,4 LXX). Biegnąć za wonią olejków to iść bez wytchnienia, w duchu, w stronę naszego Stworzyciela, umocnieni świętą wonią cnót.

Taki był bieg, godny pochwały, tych świętych kobiet, które, wedle Ewangelii, szły za Panem od Galilei i pozostały przy Nim w chwili Męki, podczas gdy uczniowie rozproszyli się (Mt 27,55); przybiegły za zapachem olejków, w duchu i dosłownie, bo kupiły wonności, by namaścić ciało Pana, jak o tym świadczy Marek (16,1).

Bracia, za przykładem gorliwych starań uczniów – mężczyzn i kobiet –przy grobie ich Mistrza… głośmy na nasz sposób radość ze zmartwychwstania Pańskiego. Szkoda by było, żeby język ciała przemilczał chwałę, należną naszemu Stworzycielowi, w tym dniu, kiedy Jego ciało powstało z martwych. To wspaniałe zmartwychwstanie pobudza nas do głoszenia wielkości Autora tej radości i zwiastowania zwycięstwa, odniesionego na naszym odwiecznym wrogu…: śmierć, razem ze sprawcą śmierci, jest wyparta; dzisiaj, przez Chrystusa, życie jest dane śmiertelnikom. Dzisiaj kajdany demona są rozdarte; wolność Pana jest przyznana chrześcijanom w tym dniu.

Źródło: Drugie kazanie na zmartwychwstanie (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386), biskup Jerozolimy, doktor Kościoła

„Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie!” (Iz 66,10). Jezus zmartwychwstał! Radujcie się, wy, którzy byliście przygnębienie […], bo Ten, który doświadczył przemocy, zmartwychwstał. Podobnie jak przypomnienie krzyża zasmucało nasze zgromadzenie, tak dobra nowina o zmartwychwstaniu jest naszą radością. Niech smutek zamieni się w radość, niech rozpacz zamieni się w wesele, a radość i wesele napełnia nasze usta – na cześć Tego, który po zmartwychwstaniu powiedział: „Radujcie się” (Mt 28,9 Wlg).

Wiem bowiem jaki był smutek przyjaciół Chrystusa w tych ostatnich dniach, kiedy nie mówiliśmy już nic o Jego śmierci ani o pogrzebie, a nawet nie głosiliśmy dobrej nowiny o Jego zmartwychwstaniu. Wasz duch wyczekiwał upragnionej wieści. On zatem zmartwychwstał, ten martwy, Ten, który jest „wolny wśród zmarłych” (Ps 88,6 Wlg) i wyzwolicielem zmarłych, człowiek, który bez skargi przyjął haniebną koronę cierniową. Ten człowiek, zmartwychwstały, założył diadem zwycięstwa nad śmiercią.

Otóż tak, jak przedstawiliśmy świadectwa dotyczące Jego krzyża, tak teraz udowodnimy Jego zmartwychwstanie: Apostoł ma nam tutaj rzeczywiście potwierdzić: „Został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem” (1Kor 15,4).

Źródło: Katechezy chrzcielne nr 14,1-2 (© Evangelizo.org)