Autor: Symeon Nowy Teolog (ok. 949-1022), mnich grecki

Wysłane i pochodzące z Ojca, Słowo zstąpiło
I zamieszkało całe w łonie Dziewicy.
Całe było w Ojcu
i całe było w tym dziewiczym łonie,
i całe we wszystkim, choć Jego nic nie może zawrzeć…
Pozostając niezmienne, przyjęło postać sługi (Flp 2,7)
i wydane na świat, stało się człowiekiem we wszystkim…
Jak głosić to, co jest niemożliwe do wytłumaczenia
wszystkim aniołom, archaniołom i wszystkiemu, co stworzone?
Myśli się w sposób prawdziwy,
ale nie można wszystkiego wyrazić,
a nasz duch nie może Go prawdziwie i doskonale zrozumieć.
Jak zatem Bóg i człowiek, i człowiek – Bóg
jest w całości Synem Ojca,
w sposób, który Go od Niego nie oddziela;
jak stał się synem Dziewicy i wyszedł na świat;
i jak pozostał niedostępny, aby ktokolwiek mógł Go zawrzeć? […]
Teraz zamilcz
ponieważ nawet jeśli chciałbyś mówić, to nie znajdziesz słów,
a twój gadatliwy język zostanie zmuszony do ciszy…
Chwała Tobie, Ojcze, Synu i Duchu Święty,
Boskości, której nie można pojąć, niewidzialna w swojej naturze.
Uwielbiamy Cię w Duchu Świętym,
bo posiadamy Twojego Ducha, którego nam dałeś.
A widząc Twoją chwałę, nie szukamy niedyskretnie,
ale w Nim, Twoim Duchu, widzimy Ciebie
Ojcze niezrodzony, i Twoje poczęte Słowo, które wychodzi z Ciebie.
I uwielbiamy niepodzielną i czystą Trójcę
w Jej jedynej boskości, najwyższej i potężnej.

Źródło: Hymn 21, 468nn; SC 174 SC (© Evangelizo.org)