Autor: Św. Jan Chryzostom (ok. 345-407), kapłan w Antiochii, potem biskup Konstantynopola, doktor Kościoła

Chrystus powiedział do młodzieńca: “A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania.” (Mt 19,17). Ten zapytał: “Które?” nie po to, aby Go sprawdzić. Przypuszcza, że poza przykazaniami Prawa Mojżeszowego będą też inne przykazania, które dadzą mu życie. Było to dowodem jego żarliwości. Kiedy Jezus wymienia przykazania Prawa, młodzieniec mówi: “Przestrzegałem tego wszystkiego od młodości.” Nie poprzestaje na tym, pyta dalej: “Czego mi jeszcze brakuje?” (Mt 19,20), co także wskazywało na jego żarliwe pragnienie. Nie jest niedojrzała taka dusza, która zauważa, że wciąż jej czegoś brakuje, dla której przestrzeganie ideałów jest niewystarczające, aby być jeszcze bliżej obiektu pragnień.

Co na to mówi Chrystus? Proponuje coś wielkiego. Proponuje najpierw wynagrodzenie, mówiąc: “Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!”. Zobaczmy jaką nagrodę, jakie zwieńczenie proponuje On za ten wyczyn… Aby go przyciągnąć, pokazuje mu nagrodę o wielkiej wartości i wszystko poddaje pod jego osąd. To co wydawałoby się trudne, pozostawia w cieniu. Zanim powie o walkach i wysiłku, pokazuje mu nagrodę: “Jeśli chcesz być doskonały” mówi, oto chwała, oto szczęście! … “Będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!” – oto nagroda, wielka łaska podążania za Chrystusem, bycia Jego towarzyszem i Jego przyjacielem! Młodzieniec ten cenił dobra ziemskie. Chrystus poradził mu wyzbyć się ich, nie aby się zubożyć, ale, przede wszystkim, aby się wzbogacić.

Źródło: Homilia 63 na Ewangelię wg św. Mateusza (© Evangelizo.org)