Autor: Św. Anzelm z Canterbury (1033–1109), mnich, biskup i doktor Kościoła

O Pani nasza, Ty jesteś Matką usprawiedliwienia i usprawiedliwionych, pojednania i pojednanych, zbawienia i zbawionych. Błogosławiona pewność i pewne schronienie! Matka Boga jest naszą matką, matka naszego jedynego powodu nadziei i bojaźni jest naszą matką. O Matko, błogosławiona i wywyższona, nie tylko dla siebie, ale także dla nas, co się z nami dzieje przez Ciebie? Jakże to wielkie i godne miłości! Ten widok zachwyca mnie radością, której nie śmiem wyrazić.

Jeśli Ty, nasza Pani, jesteś Jego matką, to czyż inni Twoi synowie nie są jego braćmi? Ale którzy bracia i czyi? Czy mam powiedzieć, co zachwyca moje serce, czy też mam milczeć w obawie przed pojawieniem się pychy? Ale to, w co gorąco wierzę, dlaczego nie tego nie chwalić? Będę więc mówił nie z próżności, lecz z wdzięczności. Albowiem Ten, który zechciał, rodząc się z matki, dzielić naszą naturę i dając nam życie, uczynić nas dziećmi swojej matki, zaprasza nas, abyśmy uznali się za Jego braci. Tak więc nasz sędzia jest naszym bratem. Zbawiciel świata jest naszym Bratem. Krótko mówiąc, nasz Bóg stał się naszym Bratem przez Maryję.

Źródło: Modlitwa 7 (© Evangelizo.org)