Autor: Św. Gertruda z Helfty (1256-1301), mniszka benedyktyńska

Błagam o Twoje wielkie miłosierdzie, Ojcze Wszechmogący, miłosierny, łaskawy, dobry i litościwy, który przez swoją dobroć zwyciężasz zło (por . Jl 2,13), dla mojej małej, wyschniętej gałązki (por. Pnp 2,12 LXX), która niestety nie wykorzystała czasu wzrostu, mimo że posadziłeś ją w tej świętej religii, ale spędziła całe życie w bezpłodności. Błagam Cię, w imię tej wrodzonej Tobie dobroci, w imię Twojej najdroższej Matki, naszej najwspanialszej patronki, Maryi Dziewicy (…) – racz skierować dziś na mnie swój wzrok pełen miłości i miłosierdzia, abym czerpiąc całą siłę z Ciebie, mógł na nowo wzrastać, a uświęcony w prawdzie, mógł na nowo zakwitnąć.

Spraw, abym miał prawdziwy kult świętej religii, abym był prawdziwie wierny obowiązkom życia duchowego i abym dla Ciebie, który mnie kochasz, przynosił owoce wszelkiej cnoty i świętości, tak abym w czasie żniwa, to znaczy w dniu mojej śmierci, został znaleziony w pełnej dojrzałości i w pełni doskonałości religijnej, stając przed Tobą. Amen.

Źródło: Ćwiczenia IV, SC 127 (Œuvres spirituelles, trad. J. Hourlier et A. Schmitt, Éd. du Cerf, 1967, p. 125, rev.)