Autor: Bazyli z Seleucji (? – ok. 468), biskup

Chcesz ujrzeć wiarę tej kobiety? Zobacz zatem w jakim momencie prosi… Krzyż był gotów, Męka blisko, tłum wrogów na miejscu. Pan mówi o własnej śmierci, uczniowie się niepokoją: jeszcze przed Męką drżą na jej samo wspomnienie; to, co słyszą, zdumiewa ich i ogarnia ich trwoga. W tej samej chwili ta matka występuje z grona apostołów i prosi o Królestwo i tron dla swoich synów.

O czym mówisz kobieto? Słyszysz o krzyżu i prosisz o tron? Rozmawia się o Męce, a ty pragniesz Królestwa? Zostaw zatem uczniów ich niepokojowi i trosce o niebezpieczeństwo. Ale skąd ta prośba o taka godność? Co, w tym, co zostało powiedziane i zrobione, skłania cię do myślenia o Królestwie? …

Widzę, mówi, Mękę, ale przewiduję także Zmartwychwstanie. Widzę krzyż i kontempluję otwarte niebo. Spoglądam na gwoździe, lecz widzę także tron… Słyszałam, jak sam Pan mówił: „Zasiądziecie również na dwunastu tronach” (Mt 19,28). Widzę przyszłość oczami wiary.

Wydaje mi się, że ta kobieta wyprzedza słowa łotra. On, na krzyżu, wypowiedział tę modlitwę: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łk 23,42). Zanim nastąpił krzyż, Królestwo było przedmiotem jej błagania… Co za pragnienie, zatopione w wizji przyszłości! Co ukrywał czas, wiara to widziała.

Źródło: Kazanie 24 (© Evangelizo.org)

Mt 23, 1-12

(z mojego archiwum 📘)

Trudno dzisiaj nadążyć za ciągłymi zmianami w różnego rodzaju przepisach, kodeksach, umowach, aneksach, itp. Prawo Boże jest jednak niezmienne od zarania dziejów, a właściwie od 2 tysięcy lat, kiedy Jezus Chrystus, Syn Boży udoskonalił je i wskazał, że najważniejsze jest przykazanie i prawo miłości.

Należało by się skupić na tym, co dla kogo oznacza miłość. Pewnie definicji byłoby wiele 😉 jednak Boże prawo miłości jasno i przejrzyście określa właściwą postawę miłości.

Jeśli wykorzenisz ze swego serca wszelką obłudę, dwuznaczność, fałszywość, hipokryzję, przestaniesz się skupiać na przysłowiowym czubku własnego nosa, a zaczniesz dostrzegać i reagować na potrzeby drugiego człowieka, jeżeli będziesz kochał Bożą miłością, swoimi czynami i życiem będziesz opierać się i naśladować Pana Jezusa, będziesz pomagać i służyć, to raczej nie grozi Ci posądzenie o faryzejską postawę z dzisiejszej Ewangelii. Jeżeli będziesz przestrzegał Bożego prawa miłości, nie będziesz miał problemu z respektowaniem żadnego prawa, bo każdą przestrzeń życia podporządkujesz miłości, nie tylko na pokaz i od święta, ale nieustannie – tu i teraz, wczoraj, jutro i pojutrze 🙂

Nie możesz wymagać i nakładać obciążeń, jeśli sam „ślizgasz się” przez życie stwarzając pozory, żyjąc iluzją, czy czyimś życiem.

Proszę Cię dzisiaj Dobry Ojcze o czyste, otwarte serce, o prawe myśli, o dobre pragnienia. Proszę Cię Panie, aby Twój Święty Duch usuwał ze mnie wszelką dwuznaczność, aby oczyszczał to co niegodziwe, próżne i fałszywe, aby wykorzeniał nawet najdrobniejsze znamiona pychy, chęci wynoszenia się „ponad” i  oceniania innych. Proszę Cię Panie o serce pokorne, by moje słowa i postawa budowały, by przyczyniały się do wzrostu i chwały Twojego królestwa w każdym z nas.

Jezu cichy i Serca pokornego, uczyń serce moje według Serca Twego!

Już z kilku źródeł dotarła do mnie poniższa prośba. Kto tylko może niech włączy się i powiadomi swoich bliskich.

„Pilna modlitwa!
11 marca (środa) o godz. 20 cały świat, a szczególnie Polska modli się do Trójcy Przenajświętszej i Niepokalanego Serca NMP o powstrzymanie koronawirusa i ochronę naszych rodzin.

Część Chwalebna Różańca św. oraz koronka do Bożego Miłosierdzia.
Proszę jak najszybciej przekazywać dalej.”

Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony. Mt 23, 11-12

Nauczcie się kochać to, co prawdziwe, dobre i piękne. św. Jan Paweł II

Służenie nie jest popularne w dzisiejszym świecie. Większość raczej grabi pod siebie, ciągle czując niedosyt, ciągle poszukując nowych wrażeń i nowych możliwości wzbogacenia, by mieć coraz więcej. I to posiadanie daje niby poczucie władzy, wyższości. Niby, bo przecież wszystko jest do czasu…

Pamiętam, kiedy podjęłam decyzję o wyjściu za mąż za niepełnosprawnego mężczyznę, wiele osób odwodziło mnie od tego pomysłu. Dla mnie samej wówczas to było najzupełniej naturalne rozwiązanie 🙂 Dzisiaj, jak o tym rozmyślam, to widzę jak nieprawdopodobną łaską Pan Bóg napełnił moje serce i jak bardzo uwrażliwił moje oczy, jednocześnie dając mi wręcz nadludzką siłę, bo marne kobiece siły fizyczne dawno powinny się wyczerpać 😉

Nie bój się służyć, usługiwać, spieszyć z pomocą. Nie musisz robić nie wiadomo czego 🙂 czasem proste gesty życzliwości już są służbą i zauważeniem czyjegoś braku. Może trzeba będzie komuś na święta umyć okna, może pomóc w porządkach domowych, w ogrodzie, który na wiosnę budzi się do życia. A może posiedzieć przy kimś, poczytać, potrzymać za rękę, zwyczajnie być, towarzyszyć w tym, czego zmienić nie można…

Służba, to nie sielanka i piękne słówka. Czasem nic nie trzeba mówić, tylko robić co trzeba, a czasem zatrzymać się i zaproponować wspólną modlitwę. To najpiękniejsze co możemy ofiarować drugiemu człowiekowi.

Szukajmy dobrych przykładów do naśladowania. Niestety nie wszystko co błyszczy jest wartościowe, i nie każdy kto mówi „Panie” naprawdę zaprowadzi nas do Pana Jezusa.

Duchu Święty, proszę Cię o nieustanną wrażliwość na potrzeby innych, i o umiejętność właściwego rozeznawania i słuchania Twoich natchnień. Amen!

Obraz może zawierać: co najmniej jedna osoba i na zewnątrz

Autor: Św. Matka Teresa z Kalkuty (1910-1997), założycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości

Nie sądzę, że istnieje ktoś, kto by potrzebował pomocy i łaski Bożej tak bardzo, jak ja. Czasami czuję się tak bezbronna, tak słaba. To dlatego, tak sądzę, Bóg się mną posługuje. Skoro nie mogę liczyć na moje własne siły, zwracam się do Niego przez całą dobę. A gdyby dzień liczył jeszcze więcej godzin, potrzebowałabym Jego pomocy i łaski podczas tych godzin. Wszyscy powinniśmy się chwycić Boga przez modlitwę. Mój sekret jest prosty: modlę się. Przez modlitwę staję się jednym w miłości z Chrystusem. Zrozumiałam, że modlić się do Niego, to kochać Go…

Ludzie są spragnieni Słowa Bożego, które przyniesie pokój, jedność i radość. Ale nie można dać czegoś, czego się nie posiada. To dlatego trzeba pogłębić nasze życie modlitewne. Bądź szczery w twoich modlitwach. Szczerość to pokora, a pokorę można nabyć jedynie wtedy, kiedy przyjmuje się upokorzenia. Wszystko, co zostało powiedziane o pokorze, nie wystarczy, aby cię o niej pouczyć. Nie wystarczy to, co czytałeś o pokorze. Nauczysz się pokory, przyjmując upokorzenia, a natrafisz na nie przez całe twoje życie. Największym upokorzeniem jest wiedzieć, że jest się niczym: oto czego dowiadujemy się, kiedy trwamy wobec Boga na modlitwie.

Często głębokie i żarliwe spojrzenie w stronę Chrystusa stanowi najlepszą z modlitw: spoglądam na Niego i On na mnie patrzy. W tym „twarzą w twarz” z Bogiem można dowiedzieć się, że jest się niczym i niczego się nie posiada.

Źródło: No Greater Love, str. 3nn (© Evangelizo.org)

W Wielkim Poście warto przypomnieć zapomnianą często moc Świętej Rany Jezusa. Jezus przez wielu świętych potwierdził szczególną moc i siłę tej Rany.

Potwierdził to przez św. o. Pio, św. Gertrudę, ale najmocniej te prawdę przekazał przez św. Bernarda. Św. Bernard zapytał Pana Jezusa, która z Jego boleści jeszcze przed ludźmi utajona, była największą?

Pan Jezus odpowiedział: „Miałem Ranę na Ramieniu, spowodowaną dźwiganiem Krzyża, na trzy palce głęboką, z której widniały trzy odkryte kości.
Sprawiła mi ona największe cierpienie i ból aniżeli wszystkie inne. Ludzie mało o niej myślą dlatego jest nieznana. Lecz ty staraj się objawić ją wszystkim chrześcijanom całego świata.
Wiedz, że o jakąkolwiek łaskę prosić mnie będą przez Tą właśnie ranę, udzielę jej – i wszystkim, którzy z miłości do Tej Rany uczczą Mnie odmówieniem codziennie Trzech Ojcze Nasz… i Trzech Zdrowaś Maryjo…, daruję im:

1) grzechy powszednie,
2) ich grzechów ciężkich już więcej pamiętać nie będą,
3) nie umrą nagłą śmiercią,
4) w chwili skonania nawiedzi ich Najświętsza Dziewica i uzyskają łaskę i zmiłowanie Moje”.

(Papież Eugeniusz III udzielił na prośbę św. Bernarda odpustu tym wszystkim, którzy tę Świętą Modlitwę odmawiają).

Idąc za obietnicą Pana Jezusa wykorzystujmy ten wielki dar, i to, co w naszym i nam bliskim życiu najtrudniejsze, zanurzajmy to w tej Ranie.

„O Najukochańszy Jezu mój, Ty Najcichszy Baranku Boży, ja biedny grzesznik pozdrawiam i czczę TĘ RANĘ TWOJĄ NAJŚWIĘTSZĄ, która Ci sprawiła ból bardzo dotkliwy, gdyś niósł Krzyż ciężki na Swym Boskim Ramieniu. Ból cięższy i dotkliwszy, niż inne Rany na Twoim Świętym Ciele. Uwielbiam Cię, oddaję cześć i pokłon z głębi serca.
Dziękuję Ci za Tę Najgłębszą i Najdotkliwszą RANĘ Twego Ramienia. Pokornie proszę, abyś dla tej srogiej boleści Twojej, którą w skutek Tej Rany cierpiałeś i w Imię Krzyża Twego ciężkiego, któryś na tej Ranie Świętej dźwigał, ulitować się raczył nade mną nędznym grzesznikiem, darował mi wszystkie grzechy i sprawił, aby wstępując w Twoje Krwawe Ślady doszedł do szczęśliwej wieczności. Amen ”.

Odmówić trzy razy Ojcze Nasz.. i trzy razy Zdrowaś Maryjo…

(źródło franciszkanie.pl)

Obraz może zawierać: 1 osoba

Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Łk 6, 36-37

Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom Świętości Boga. św. Jan Paweł II

Trudne to Słowo, takie nieżyciowe, zupełnie nie na dzisiejsze czasy, w których trzeba się przepychać łokciami i nieustannie udowadniać, że jest się kimś. A przebaczanie i odpuszczanie jest uważane za przejaw słabości, nieprzystosowania i totalnej głupoty (że nie nazwę tego dosadniej).

Miłosierna miłość Ojca, cierpliwa i wierna do końca, czuła, łaskawa i troskliwa, nawet kiedy jest podważana, negowana i odrzucana.

Jakże jesteśmy ślepi, jak małostkowi, jak bardzo zajęci swoimi sprawami. Skupieni na swoich planach, powinnościach i obowiązkach, zbyt często nie dostrzegamy potrzeb i problemów naszych najbliższych, a gdzież tam “iść zbawiać świat”… A jak już uda się dostrzec coś niepokojącego u swojego bliźniego, to dajemy mądre rady, powołując się na doświadczenie życiowe – “bo ja na twoim miejscu, to zrobiłabym tak”… Ale przecież nigdy nie będę na Twoim miejscu, nigdy nie będę Tobą i nigdy w pełni nie zrozumiem co spowodowało, że jesteś jaki jesteś. Cóż z moich najmądrzejszych rad bez miłosiernej miłości, która nie będzie osądzać, ale zwyczajnie trwać, słuchać, pocieszać, może nawet ocierać łzy i tulić, czasem bez żadnego słowa…

Uczmy się słuchać siebie nawzajem. Starajmy się rozmawiać, nie tylko o banalnych, czy oczywistych sprawach, ale zwłaszcza o tym, co jest trudne i z czym być może sobie nie radzimy. Pewnie, że nie każdemu można powierzyć swoje sekrety, a czasem nawet nie wszystko uda się ubrać w słowa. Zawsze jednak możesz wszystko opowiedzieć Panu Jezusowi. Tylko On Cię nigdy nie zawiedzie, nie odtrąci i nie odmówi swojej miłości.

Kiedy wszystko się sypie, pamiętaj o Panu Bogu, pamiętaj o Jego bezwarunkowej, niegasnącej i niewyczerpalnej miłości. Bóg jest MIŁOŚCIĄ!

No i przytulaj się do Najświętszej Mamy 💕 Ona najdoskonalej, jak to Mama, zna i zaradzi Twoim potrzebom 😍

Dobrego dnia 🌞 Basia Kumor ❤️+

Obraz może zawierać: co najmniej jedna osoba i w budynku

Autor: Julianna z Norwich (1342 – po 1416), pustelnica angielska

W moich oczach miłosierdzie [Boże] to miłość, która operuje z łagodnością i pełnią łaski, w przeobfitym współczuciu. Ono działa, aby nas zachować; ono działa, aby wszystko wyszło nam na dobre. Pozwala, przez miłość, abyśmy osłabli — w pewnej mierze. Ile razy słabniemy, tyle upadamy; ile razy upadamy, tyle umieramy… Jednakże łagodne spojrzenie litości i miłości nigdy się od nas nie odrywa; dzieło miłosierdzia nie ustaje.

Widziałam, co jest właściwe miłosierdziu i widziałam, co jest właściwe łasce: to są dwa aspekty dzieła jednej miłości. Miłosierdzie jest przymiotem współczucia, pochodzącego z matczynej czułości, a łaska jest przymiotem chwały, pochodzącej z królewskiej mocy Pana w tej samej miłości. Miłosierdzie działa, aby zachować, znosić, ożywiać i uzdrawiać: w tym wszystkim jest czułością miłości. Łaska działa, aby wznosić i nagradzać, nieskończenie więcej, ponad zasługi naszego pragnienia i pracy, rozlewa i objawia szczodrość, którą Bóg, nasz wszechwładny Pan, nam dostarcza w swojej niezwykłej dworności. To wszystko pochodzi z obfitości Jego miłości. Ponieważ łaska zmienia nasze straszliwe osłabienie w obfitą i nieskończoną pociechę, łaska zmienia nasz haniebny upadek w szlachetne i chwalebne powstanie, łaska zmienia nasze smutne konanie w święte i szczęśliwe życie.

Prawdziwie to widziałam: za każdym razem, kiedy nasza przewrotność prowadzi nas na ziemi do boleści, wstydu i zgryzoty, łaska w niebie — przeciwnie — prowadzi nas do pociechy, chwały i szczęśliwości. I to z taką przeobfitością, że przybywając do nieba, aby tam otrzymać nagrodę, jaką łaska przygotowała dla nas, podziękujemy i będziemy błogosławili naszego Pana, radując się nieskończenie, że wycierpieliśmy takie przeciwności. A ta błogosławiona miłość będzie takiej natury, że poznamy w Bogu rzeczy, których nigdy byśmy nie mogli poznać, gdybyśmy nie doświadczyli tych cierpień.

Źródło: Objawienia Bożej miłości, rozdz. 48 (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Antoni z Padwy (ok. 1195-1231), franciszkanin, doktor Kościoła

„Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6,36). Podobnie jak miłosierdzie Ojca niebieskiego wobec ciebie jest potrójne, twoje miłosierdzie wobec twego bliźniego też powinna być potrójna.

Miłosierdzie Ojca jest dobre, rozległe i cenne. „Piękne jest miłosierdzie przychodzące w czasie utrapienia, jak chmury deszczowe – w czasie posuchy” (Syr 35,24). W chwili doświadczenia, kiedy duch smuci się z powodu grzechów, Bóg wylewa deszcz łask, który jest orzeźwieniem dla duszy i obmywa grzechy. Jest rozległe, ponieważ przez wieki rozciąga się w dobrych uczynkach. Jest cenne w radościach życia wiecznego. „Sławić będę dobrodziejstwa Pańskie, chwalebne czyny Pana, wszystko, co nam Pan wyświadczył, i wielką dobroć dla domu Izraela, jaką nam okazał w swoim miłosierdziu” (Iz 63,7).

Twoje miłosierdzie wobec bliźniego także powinno mieć te trzy zalety: jeśli zgrzeszył przeciwko tobie, przebacz mu; jeśli zagubił się na drodze prawdy, poucz go; jeśli pragnie, napój go. „Przez miłosierdzie i wiarę bywają oczyszczone grzechy” (por. Prz 15,27 Wlg). „Kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje liczne grzechy”, przypomina Jakub (5,20). „Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu” (Ps 41,2).

Źródło: Czwarta niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego (© Evangelizo.org)

Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. Mt 17, 2

Różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. św. Jan Paweł II

Wielokrotnie podkreślałam i będę robić to nieustannie, jak wiele zawdzięczam modlitwie różańcowej, jak wiele zawdzięczam Maryi.

Kiedy prawie 26 lat temu, niejako z przymusu zostałam włączona do Róży Żywego Różańca (akurat zmarła jakaś ciocia, a ja byłam świeżym “nabytkiem” w rodzinie 😉) nie przypuszczałam, że tak bardzo pokocham Różaniec. Pamiętam, że na początku był to wielki wysiłek i ogromny ciężar, no i jeszcze świadomość zobowiązania – do śmierci codziennie dziesiątka Różańca. Dzisiaj kiedy to wspominam, sama śmieję się z siebie 🙂 od 5 lat przecież praktycznie nieustannie odmawiam Nowennę Pompejańską – codziennie 3 cząstki Różańca (czasem 4), a to 15 dziesiątek!

Dzięki modlitwie doświadczam naprawdę widocznej przemiany nie tylko duchowej, ale i podobno “czas się dla mnie zatrzymał”, chociaż ja tam widzę przybywające zmarszczki i srebrzący się włos 😉 Czasem zdarza mi się, że obserwuję zadziwionych i z zainteresowaniem przyglądających mi się ludzi, i patrzę po sobie czy coś ze mną nie tak 🙂 ale wszystko jest ok. To modlitwa, która wciąż płynie w skrytości mego serca, to rozkochanie w Słowie Bożym i usilne staranie życia Nim w codzienności, sprawia, że mogę jakoś tam wyróżniać się z “tłumu”.

Tak przemienia tylko modlitwa, tak przemienia spotkanie z Żywym Bogiem, z Jego Duchem, ciągła współpraca z Jego łaską i wielka przyjaźń z Niepokalaną.

Nie piszę tego aby się przechwalać, ale aby rozbudzić w Tobie pragnienie modlitwy, która będzie Cię przemieniać. Zacznij choćby od jednej “Zdrowaśki”. Mamy w KK tak wielkie bogactwo modlitw – litanie, nowenny, nabożeństwa ku czci Świętych. Czytając Słowo Boże, modląc się Nim – jakże można doświadczyć bliskości i wręcz namacalnej Bożej Obecności.

Zapragnij przemiany i dąż do świętości. Małymi kroczkami, ale cierpliwie i wytrwale, trwając w wierności Bożym przykazaniom. To naprawdę nie boli, a jaką daje radość i satysfakcję, że już nie wspomnę o Bożych obietnicach, które są zagwarantowane Jego Słowem, a przecież Pan Bóg nie kłamie.

Po niezmiernie trudnym dzisiejszym (sobotnim) dniu, odnalazłam pokój serca na modlitwie🙏 Dziękuję Ci Dobry Boże za kolejny dzień mojego życia i proszę o następne wedle Twojego planu 💞😇.

Pięknego Dnia Pańskiego Ci życzę. Przemieniajmy się i zbliżajmy do Bożych tajemnic 💒✝️ No i miłego świętowania Dnia Kobiet 😍💐

Obraz może zawierać: niebo, zmierzch, na zewnątrz i przyroda