Month: marzec 2020

Miłość Boża jest nieskończona

Basia Z aplikacji Pismo Święte 0 Comment

Autor: Św. Jan Maria Vianney (1786-1859), kapłan, proboszcz z Ars

Obecnie jest tak mało wiary na świecie, że albo ma się zbyt dużo nadziei, albo się ją traci.

Niektórzy mówią: „Narobiłem za dużo zła, dobry Bóg nie może mi przebaczyć”. Moje dzieci, to wielkie bluźnierstwo; to stawianie granic Miłosierdziu Bożemu, a ono ich nie posiada, jest nieskończone. Gdybyście narobili tyle zła, co cała parafia, to jeśli się wyspowiadacie, jeśli żałujecie i nie popełnicie tego już więcej, dobry Bóg wam przebaczył.

Nasz Pan jest jak matka, która nosi dziecko w ramionach. To dziecko jest niedobre: kopie swoją matkę, gryzie ją, drapie, ale matka nie zwraca na to uwagi. Ona wie, że gdy je upuści, ono spadnie, nie będzie mogło samo chodzić… Oto jaki jest Nasz Pan… Znosi nasze złe traktowanie, naszą arogancję, przebacza nasze głupoty i lituje się nad nami, pomimo naszego zachowania.

Dobry Bóg jest równie skory do udzielenia nam przebaczenia, kiedy Go o to prosimy, jak matka, która wyciąga dziecko z ognia.

Źródło: Wybrane myśli świętego proboszcza z Ars (© Evangelizo.org)

Basia Z dzienniczka Alicji Lenczewskiej 0 Comment

💞

† Gdy rozpoczynasz dzień, z pragnieniem oddania Mi go rozpoczynaj.
Oddania tego, co jest intencją stałą, intencją dnia, intencją chwili. Oddania wszystkich, których spotkasz, wszystkiego, co będzie, co nadchodzi.
I proś o żarliwość pragnienia, o ogień miłości, o łzy miłości, o narodziny Miłości. Proś za wszystkich i o wszystko, co drogie twemu sercu.
Zawierz i zaufaj. I trwaj w miłości i pokoju z Maryją i Józefem, z twoimi bliskimi w niebie, ze świętymi, z aniołami. Bądź otoczona ich modlitwą i ich miłością. Bądź w jedności z nimi i ze Mną.
Aby się wykonało w czasie, w którym jesteś: w twym sercu i wszędzie to, co jest pragnieniem Boga w Trójcy Jedynego.

Obraz może zawierać: 1 osoba, tekst

Niebiańska wiadomość na 2.03.2020

Basia Niebiańska wiadomość 0 Comment

„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”. Mt 25, 45

Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. św. Jan Paweł II

Coraz częściej nachodzi mnie refleksja by więcej się starać, by nie zaniedbywać swoich powinności i obowiązków. Oczywiście bardzo łatwo można się wytłumaczyć i zdystansować, bo przecież zawsze jakieś okoliczności łagodzące się znajdą, tylko czy to rzeczywiście jest w porządku…

Tutaj jednak nie chodzi o to co trzeba, należy wykonać, ale raczej o to, co można, a czego z różnych powodów nie chce się zrobić.

Jakże często wycofujesz się, rezygnujesz, wymiękasz – wszystko w określonych granicach, od-do, a jak trzeba dołożyć coś od siebie, jak trzeba wyjść przed szereg, albo nie daj Boże wykazać jakąś inicjatywę, to strach Cię ogarnia, że Twój misternie strzeżony plan dnia i wolny czas (dla siebie!) zostanie mocno nadszarpnięty i ograbiony. No cóż… trzeba mieć czas i dla siebie 😉 jednak kiedy akurat w tym wolnym czasie, ktoś potrzebuje Twojej pomocy, to może warto przewartościować i wykorzystać szansę na zrobienie czegoś ponad stan. Pewnie, że nic się nie stanie jak odpuścisz, ale ile dobrego może się wydarzyć jeśli odwiedzisz, nakarmisz, przyodziejesz – dostrzeżesz czyjś niedostatek i usłużysz potrzebującemu.

Niedawno pewna osoba podziękowała mi za zainteresowanie i spontaniczną modlitwę, które dały jej nowe siły i pokazały, że nawet w sytuacji po ludzku beznadziejnej, Pan Bóg nie zapomina o żadnym ze swoich ukochanych dzieci.

Spieszmy się kochać ludzi, póki mamy ich obok i możemy choćby uśmiechnąć się i powiedzieć dobre słowo. To naprawdę nie boli, a taki niewielki gest może przemienić, a na pewno rozjaśnić czyjeś i tak już mocno skomplikowane życie.

Dzisiejsze czytania trzeba by sobie codziennie przypominać i starać się nimi autentycznie żyć, bo pozorów, niejasności i zwyczajnego kłamstwa zbyt dużo jest wokół.

Życzę Ci prawdziwie dobrego dnia 😍🌞👼 Basia Kumor ❤️+

Obraz może zawierać: co najmniej jedna osoba

„Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego”

Basia Z aplikacji Pismo Święte 0 Comment

Autor: Homilia przypisana św. Hipolitowi Rzymskiemu (? – ok.235), kapłanowi i męczennikowi

„Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Pójdźcie wy, którzy kochacie ubogich i cudzoziemców. Przyjdźcie, którzy pozostaliście wierni mojej miłości, bo ja jestem miłością… Oto moje Królestwo jest gotowe, a niebo otwarte. Oto moja nieśmiertelność pojawia się w całym swym pięknie. Przyjdźcie wszyscy, otrzymajcie w dziedzictwie Królestwo przygotowane dla was od założenia świata”.

Wtedy sprawiedliwi zdziwią się, że są zaproszeni jak przyjaciele — co za cud — Tego, którego zastępy aniołów nie mogą jasno pojąć. Odpowiedzą Mu silnym głosem: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Spragnionym i daliśmy Ci pić? Nagim i przyodzialiśmy Cię? Ciebie, którego uwielbiamy? Ciebie — nieśmiertelnego, kiedy widzieliśmy Ciebie cudzoziemcem, którego przyjęliśmy? Ty, który miłujesz ludzi, kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? Jesteś Przedwieczny. Razem z Ojcem jesteś bez początku, jesteś współwieczny z Duchem. To Ty wszystko stworzyłeś z niczego, Ty, król aniołów, Ty, którego obawiają się otchłanie. „Jesteś światłem okryty jak płaszczem” (Ps 104,2). To Ty nas stworzyłeś i ulepiłeś z gliny (Rdz 2,7), Ty stworzyłeś byty niewidzialne. Od Twojego oblicza uciekła ziemia i niebo (Ap 20,11) Jak przyjęliśmy Twoje królowanie i zwierzchność?”

Wtedy Król królów im odpowie: „Za każdym razem, kiedy przyjęliście i odzialiście tych ubogich, o których mówiłem, i daliście im jeść i pić, im, którzy są moimi członkami (1 Kor 12,12), to Mnie to uczyniliście. Ale wejdźcie do Królestwa przygotowanego dla was od założenia świata. Będziecie wiecznie radować się dobrami Mego Ojca, który jest w niebie, i najświętszego Ducha, który daje życie”. Jaki język mógłby zatem opisać takie dobrodziejstwa? „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2,9).

Źródło: Traktat o końcu świata 41-43 (© Evangelizo.org)

W dniu Sądu

Basia Z aplikacji Pismo Święte 0 Comment

Autor: Talazjusz z Libii, igumen

Miara, jakiej używasz, by wszystko mierzyć wedle ciała, Bóg się nią posłuży, by mierzyć ciebie (por. Mt 7,2).

Wynik boskiego osądu to sprawiedliwa zapłata za to, co uczyniło ciało…

Chrystus daje sprawiedliwą zapłatę dla żywych i umarłych, według uczynków każdego…

Sumienie jest prawdziwym mistrzem. Kto się mu poddaje, na zawsze uniknie potknięcia.

Królestwo Boże to dobroć i mądrość. Kto je odkrył, ten jest obywatelem nieba (Flp 3,20)…

Straszliwy sąd czeka twarde serca. Ponieważ dopóki nie doznają wielkich trosk, nie chcą złagodnieć.

Walcz aż do śmierci za przykazania Chrystusa. Ponieważ oczyszczony przez nie, wejdziesz do życia…

Jest synem Bożym ten, który upodobnił się do Boga poprzez dobroć mądrości, mocy i sprawiedliwości…

Nasze słowa, dzieła i myśli — Bóg zażąda od nas sprawozdania za to w dniu Sądu.

Bóg jest wieczny, bez końca, bez granic i obiecał dobra wieczne, bez końca, niewysłowione tym, którzy Go słuchają.

Źródło: Centurie I-IV (© Evangelizo.org)

Niebiańska wiadomość na 1.03.2020

Basia Niebiańska wiadomość 0 Comment

Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». Lecz On mu odparł: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”». Mk 4, 3-4

Ewangelia (…) to proroctwo o człowieku. Poza Ewangelią człowiek pozostaje dramatycznym pytaniem bez odpowiedzi. św. Jan Paweł II

I znowu mamy zaczepne „jeśli”. Pewnie u wielu z nas tak postawione pytanie wywołuje bunt w sercu i rozbudza skrzętnie skrywaną pychę – jak to, ja nie potrafię?! I być może w odruchu podniesienia własnej wartości wchodzimy w polemikę z tą pychą, która prowadzi zwykle do rozchwiania emocjonalnego, frustracji i destrukcji.

Pycha zawsze jest zgubna. Z pychą nie należy dyskutować. No chyba, żeby załatwić ją słowem ze Słowa. Jednak gdy karmimy swoją duszę byle czym, wchłaniając strąki i ochłapy medialne, nie ma już miejsca ani czasu, by rozsmakować się w Słowie, które jest Życiem, i które dla każdego „jeśli” ma zdecydowaną choć nie dla wszystkich wygodną odpowiedź.

Zbyt często wybieramy powierzchowność, poprawność, byle się nie narazić, byle się nie wychylać. Z jednej strony wygodna kanapa, poukładane życie, pasje i hobby, które zdają się zastępować wszelki głód, a z drugiej jednak jakiś niedosyt, pragnienia, tęsknoty…

Chyba wciąż nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo potrzebujemy Pana Jezusa, jak bardzo potrzebujemy Jego Słowa, które podnosi, karmi i ożywia 😇

A może w tym Wielkim Poście do corocznego postanowienia rezygnacji ze słodyczy dorzucić kilkuminutowe spotkanie ze Słowem Bożym. Myślę, a nawet jestem pewna 🙂 że korzyści duchowe będą ogromne. Sama mogę zaświadczyć, że tak jest 😍

Nie zapomnij dzisiaj spotkać się z Panem Jezusem na Eucharystii. Niech to będzie niedziela pełna Bożej Obecności.

Pozdrawiam i posyłam 👼 Basia Kumor ❤️+

Obraz może zawierać: roślina i w budynku

“Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi” (Rz 5,19)

Basia Z aplikacji Pismo Święte 0 Comment

Autor: Św. Grzegorz Wielki (ok. 540-604), papież, doktor Kościoła

Diabeł uderzył w pierwszych ludzi, naszych rodziców, potrójnym kuszeniem: przez łakomstwo, przez pychę i przez chciwość. Ta próba uwiedzenia powiodła się, bo człowiek, dając swoje przyzwolenie, poddał się diabłu. Ten kusił go przez łakomstwo, pokazując mu owoce z zakazanego drzewa i namawiając go, by ich skosztował. Kusił przez pychę, mówiąc: “Będziecie niczym bogowie”. W końcu też kusił przez chciwość, mówiąc: “Będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3,5). Bowiem chciwość to nie tylko pragnienie pieniędzy, ale także uprzywilejowanej sytuacji, to pragnienie czegoś ponad, jakiegoś wyższego stanu…

Diabeł został pokonany przez Chrystusa, którego próbował kusić w podobny sposób, w jaki zwiódł pierwszych ludzi. Najpierw próbował odwołać się do łakomstwa: “Powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”. Później do pychy: “Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół”. Nawiązał też do mocnego pragnienia idealnej sytuacji, gdy pokazywał mu wszystkie królestwa świata, mówiąc: “Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”…

Trzeba zauważyć jedną rzecz w opisie zwodzenia Pana. Kuszony przez diabła Pan odpowiadał fragmentami z Pisma Świętego. Mógł strącić kusiciela w otchłań przez moc Słowa jakim sam był. A jednak nie skorzystał ze swojej władzy. Zamiast tego wymieniał kolejne urywki z Pisma Świętego. Pokazuje nam więc, jak mamy znosić próby, tak, że kiedy będziemy cierpieć od złych ludzi, będziemy uciekać się do dobrych nauk zamiast do zemsty. Porównajcie cierpliwość Boga z naszą niecierpliwością. My, kiedy doznajemy cierpień lub znosimy zniewagi, w swoim gniewie próbujemy się zemścić, na ile tylko mamy możliwość, albo też grozimy, że to zrobimy. Tymczasem Pan znosi niedolę od diabła, odpowiadając mu tylko spokojnym słowem.

Źródło: Homilie na Ewangelie, nr 16