Autor: Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386), biskup Jerozolimy, doktor Kościoła

Kościół jest nazywany katolickim (lub powszechnym), ponieważ istnieje na całym świecie, z jednego końca ziemi na drugi, i ponieważ naucza, w sposób powszechny i bezbłędny, wszelkie doktryny, które człowiek powinien znać, o rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej, ziemskiej i niebieskiej. Poza tym jest nazywany katolickim, ponieważ poddaje prawdziwej religii cały rodzaj ludzki, zwierzchników i poddanych, mądrych i nieuczonych, ponieważ pielęgnuje i uzdrawia powszechnie z wszelkich grzechów, popełnionych przez duszę i ciało, wreszcie, ponieważ posiada w sobie wszelkiego rodzaju cnoty, jak by nie były nazwane, w działaniu i w słowach, oraz różnego rodzaju dary duchowe.

Ta nazwa — Kościół (co oznacza „wezwanie”) – pasuje jak ulał, ponieważ wzywa i gromadzi wszystkich ludzi, jak rozkazał Pan w Księdze Kapłańskiej: „Następnie zgromadź całą społeczność przed wejściem do Namiotu Spotkania”(Kpł 8,3)… A w Powtórzonym Prawie Bóg mówi Mojżeszowi: „Zgromadź Mi naród, niech usłyszą me słowa” (4,10)… Także psalmista wspomina: „Będę składał Ci dzięki w wielkim zgromadzeniu, będę Cię chwalił wśród licznego ludu” (35,18)…

A w następstwie Zbawiciel ustanowił, począwszy od pogańskich narodów, drugie zgromadzenie — nasz święty Kościół, tan chrześcijan, ten, o którym powiedział Piotrowi: „Na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą”(Mt 16,18)… Kiedy pierwsze zgromadzenie w Judei zostało zniszczone, Kościoły Chrystusa rozmnożyły się po całej ziemi. O nich mówią psalmiści: „Śpiewajcie pieśń nową Panu; chwała Jego niech zabrzmi w zgromadzeniu świętych”(149,1)… O tym samym Kościele, świętym i katolickim, Paweł pisze do Tymoteusza: „Byś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy” (1Tm 3,15).

Źródło: Katecheza przygotowująca do chrztu, nr 18, § 23-25 (© Evangelizo.org)