Autor: List Barnaby (ok 130 roku)

Istnieją dwie ścieżki nauczania i działania: ścieżka światła i ścieżka ciemności. Pomiędzy tymi dwiema ścieżkami istnieje duża przepaść. […] Droga ciemności jest kręta i pełna przekleństw. Jest to droga wiecznej śmierci i kary. Znajdziesz tam wszystko, co może zrujnować życie: bałwochwalstwo, arogancję, pychę władzy, obłudę, dwulicowość serca, cudzołóstwo, morderstwo, kradzież, próżność, nieposłuszeństwo, oszustwo, złośliwość, środki odurzające, magię, chciwość, pogardę dla Boga. Są tacy, którzy prześladują dobrych ludzi, wrogowie prawdy, przyjaciele kłamstwa; oni bowiem nie znają nagrody za sprawiedliwość, nie „mają wstrędu do złego” (por. Rz 12, 9), nie pomagają wdowie i sierocie (Ml 3, 5). (…) Są dalecy od łagodności i cierpliwości, „gardzą nauką” (Pr 4,13), „gonią za wynagrodzeniem” (Iz 1,23), nie mają litości dla ubogich, nie współczują strapionym, zapominają o swoim Stwórcy. […]

Dlatego słuszne jest, aby poznać wszystkie wole Pana, zapisane w Pismach i postępować według nich. Ten, kto to czyni, będzie uwielbiony w królestwie Bożym. Ale kto by wybrał inną drogę, zginie wraz ze swoimi uczynkami. Dlatego jest zmartwychwstanie i wynagrodzenie. Do was, którzy jesteście uprzywilejowani i jesteście gotowi przyjąć ode mnie rady dobrej intencji, kieruję tę prośbę: jesteście otoczeni ludźmi, którym możecie czynić dobro; nie zaniedbujcie tego.

Ten, kto zajmuje się handlem, nie dąży jedynie do osiągnięcia zysku. Dąży też na wszelkie sposoby do jego zwiększenia. Podejmuje nowe podróże i rezygnuje z tych, które wydają mu się bez zysku; wyrusza tylko z nadzieją na ubicie interesu. Podobnie jak on, umiejmy prowadzić naszą duszę najrozmaitszymi i najodpowiedniejszymi drogami, a zdobędziemy, o najwyższa i prawdziwa zdobycz, tego Boga, który uczy nas modlić się w prawdzie.

Pan osiedla się w żarliwej duszy, czyni ją swoim tronem chwały, zasiada na nim i mieszka tam.

Źródło: §20 (© Evangelizo.org)