Autor: Św. Amadeusz z Lozanny (1108-1159), cysters, następnie biskup

Oto On, Maryjo, twój Syn! To On, który dla ciebie zmartwychwstał trzeciego dnia i w twoim ciele wstąpił ponad wszystkich do niebios, aby wszystko się wypełniło. Posiadasz zatem twoją radość, błogosławiona, otrzymałaś w dziale przedmiot swoich pragnień i koronę na głowę. On daje ci władanie w niebie przez chwałę, królowanie nad światem przez miłosierdzie, panowanie nad piekłem przez moc. Z różnych pobudek wszelkie stworzenia zatem odpowiadają na twoją chwałę, tak wielką i niewysłowioną: aniołowie przez chwałę, ludzie przez miłość, demony przez obawę. Ponieważ jesteś czcigodna dla nieba, kochana dla świata, straszliwa dla piekła.

Wesel się zatem i bądź błogosławiona, ponieważ zmartwychwstał Ten, który cię przyjmuje, który jest twoją chwałą i wynosi twoją głowę. Rozradowałaś się od Jego poczęcia, zasmuciłaś w Jego Męce. Na nowo rozraduj się w Jego zmartwychwstaniu, a nikt nie odbierze ci tej radości, ponieważ Chrystus powstały z martwych nie umiera, śmierć nie ma nad Nim władzy.

Ponadto Duch cię wzywa i Bóg ci mówi: „Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic” (Pnp 2,10-12)… Kadzielnica idzie za kadzidłem, wzniesiony dłonią Pana, wznosi się aż do tronu Bożego. Wznosi się, w otoczeniu duchów anielskich, które głoszą na wysokościach: „Kim jest ta, co się wyłania z pustyni wśród słupów dymu, owiana wonią mirry i kadzidła, i wszelkich wonności kupców?” (Pnp 3,6)

Źródło: Homilia maryjna VI, SC 72 (© Evangelizo.org)