Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Dawaj dobra tego świata i otrzymuj dobra wieczne. Dawaj ziemię i otrzymuj niebo. Ale komu dawać?… Słuchaj, co mówi ci Pismo, jak pożyczać samemu Bogu: „Pożycza [samemu] Panu – kto dla biednych życzliwy” (Prz 19,17). Bóg nie potrzebuje cię w ten sposób, ale na pewno inny człowiek tak. Co dajesz jednemu, inny otrzymuje. Gdyż biedny nie ma ci jak oddać. Chciałby, ale nie ma nic. Jedyną możliwością jest dobrowolna intencja modlitwy za ciebie. Kiedy jednak ubogi modli się za ciebie, to tak jakby mówił Bogu: “Panie, otrzymałem dar, bądź moim poręczycielem.” Dlatego, jeśli ubogi, z którym masz sprawę, nie ma jak ci zwrócić, masz pewną gwarancję, gdyż Bóg mówi ci: “Nie wahaj się dać, ja za to odpowiadam… To ja dałem, ja otrzymuję, mnie to ofiarowujesz.”

Czy wierzysz, że Bóg mówi ci: „Ja to otrzymuję, mnie to dajesz”? Tak, z pewnością jeśli Chrystus jest Bogiem, a co do tego nie ma wątpliwości. Ponieważ On powiedział: „Byłem głodny, a daliście mi jeść”. A gdy Go zapytali: „Kiedy widzieliśmy Cię głodnym?” pokazał, że naprawdę jest poręczycielem ubogi, że odpowiada za wszystkie swoje członki… Mówi: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,35n).

Źródło: Kazanie 3. Wprowadzenie do psalmu 36