Month: luty 2025

Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jr 17, 7

Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Łk 6, 21b

Błogosławieni jesteście (…) ubodzy w duchu, cisi i miłosierni, smucący się, wy którzy pragniecie i łakniecie sprawiedliwości, czystego serca, czyniący pokój, prześladowani! Błogosławieni jesteście! Ale słowa Jezusa mogą wydawać się dziwne. Dziwne jest, że Jezus wywyższa tych, których świat na ogół uważa za słabych. Powiada im: „Błogosławieni jesteście, wy którzy wydajecie się być przegrani, ponieważ wy jesteście prawdziwymi zwycięzcami: „do was należy królestwo niebieskie”! Słowa, wypowiedziane przez tego, który „jest cichy i pokorny sercem” (Mt 11,29), stanowią wyzwanie, które domaga się głębokiej i stałej „metanoi” ducha, wielkiej przemiany i przekształcenia serca. św. Jan Paweł II

Czytając osiem błogosławieństw, myślę sobie jak bardzo zmieniło się moje życie i wciąż zmienia, od kiedy naprawdę zaufałam Panu. Kiedyś tam, gdy byłam jeszcze „starym” człowiekiem🤭 jak pojawiał się jakiś problem, to raczej się wycofywałam bezradnie, albo brałam go na przeczekanie, licząc że sobie pójdzie skąd przyszedł 😉

Takie jedno przeczekiwanie trwało parę lat, wskutek czego wpadłam w głęboką depresję, a problem jakoś nie chciał się sam rozwiązać… Dopiero zawierzenie i oddanie Panu Bogu całej tej mojej bezsilności, bez warunków, z taką można powiedzieć naiwną, dziecięcą ufnością i zapewne też modlitwa osób, które widziały, że coś jest nie tak – powoli przemieniały moje serce, ucząc odnajdywać się w tym czego po ludzku zmienić nie można.

Bo to jest tak – kiedy oddasz wszystko Jezusowi, pozornie może nic się zmienić, tzn. okoliczności, warunki, sytuacje, ludzie będą tacy sami, ale Ty sam będziesz stawał się innym, nowym człowiekiem 😇

Dzisiaj nie martwię co ludzie o mnie mówią, jak mnie postrzegają czy oceniają. Najważniejsza jest dla mnie relacja z moim Bogiem, najistotniejsze jest, aby to On był zadowolony i by Jemu podobało się moje postępowanie. Współczesny świat może to nazwać głupotą, szaleństwem, albo nawet fanatyzmem. A niech se nazywa jak chce 😊

Jezus jest moim Panem! Moje serce jest spokojne, bez względu na trudności i przeciwności. Zaufałam Panu i w mocy Jego Ducha, pod opieką Jego cudownej, najtroskliwszej Mamy, codziennie staję do wypełniania moich obowiązków i powinności. Przez krzyż codzienności do radości zmartwychwstania, do świętości 🔥💓

Poruszyły i wzruszyły mnie dzisiaj te słowa z dzienniczka Alicji Lenczewskiej:

• Od wczoraj myślę o tym, jak wypełnić wolę Pana. O co szczególnie się starać, czego unikać. Jaką chcesz mnie mieć, Panie?
  † Świętą.
• Gdzież mi do świętości, Panie! Gdzież ja potrafię?
  † Nie chcesz?
• Chcę, Panie.
  † To wystarczy.

Patrzcie, jak niewiele trzeba! Błogosławionej niedzieli ❤️+

Tak bowiem nakazał nam Pan: «Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»”. Dz 13, 47

«Przybliżyło się do was królestwo Boże» Łk 10, 9b

To miłość nawraca serca i daruje pokój ludzkości, która wydaje się czasem zagubiona i zdominowana przez siłę zła, egoizmu i strachu. św. Jan Paweł II

Każdy z nas jest powołany do świętości, a świętość osiąga się przez codzienność i zwyczajność, przez oddanie i poświęcenie, przez rezygnację z siebie i wypełnianie Bożej woli. Bardzo łatwo można się usprawiedliwiać i migać przed odpowiedzialnością za drugiego człowieka, bo przecież każdy z nas ma mnóstwo obowiązków, powinności, planów i marzeń. A tu nasz Bóg wzywa do konkretów…

Co zrobisz z tym wezwaniem? Ucieszysz się, że nasz Bóg pragnie się Tobą posłużyć czy staniesz asekuracyjnie w kąciku, analizując swoje wyobrażenia o życiu, mówiąc – nie, no jeszcze nie dziś, jeszcze nie jestem gotowa, jeszcze chce mieć czas dla siebie, dla swoich zachcianek, pasji… Może kiedyś odpowiem na Twoje wezwanie Boże, ale jeszcze nie dziś….

Żniwo wielkie… Tylu czeka na słowa otuchy, na słowa Dobrej Nowiny, na słowa nadziei i miłości, by móc dostrzec, zrozumieć i nazwać swoje pragnienia i braki, by się sycić, wzrastać, dojrzewać i owocować.

Oto jestem Panie! Wciąż pewnie niezbyt gotowa, wciąż chaotyczna, roztrzepana i zabiegana, ale chętna do pracy na Twoim żniwie! Wierzę, że z pomocą Twojego Ducha i pod czułą opiekę Najświętszej Panienki, zechcesz posłużyć się i mną, aby Twoje Imię było jeszcze mocniej znane i uwielbiane, aby Twoje królestwo prawdzie przybliżało się do nas 💖🔥

Niech cała ziemia Panu odda cześć!

Bożego dnia ❤️+

Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Mk 7, 25-26

Cierpienie jest w świecie po to, ażeby wyzwalało miłość. św. Jan Paweł II

Niezmiennie zadziwia mnie, wręcz onieśmiela wiara i zaufanie tej pogańskiej kobiety. Pan Jezus traktuje ją jakby z dystansem, a ona ufnie pada do Jego stóp, szukając ratunku dla swojej ukochanej córeczki.

A my? Jakże szybko się zniechęcamy, jakże prędko rezygnujemy, pozostawiając trudne sprawy swojemu biegowi…

Czasem trzeba paść na kolana, czasem trzeba mocno się uniżyć, aby nasza pokorna postawa, ofiara i trud wyrzeczenia, jeszcze mocniej poruszyły Boże Serce. Prosząc za innych, to my pierwsi zyskujemy i uświęcamy się, choć może na początku tego nie dostrzegamy. Nasz Bóg dopuszcza te wszystkie bolesne i niezrozumiałe okoliczności, abyśmy tylko w Nim szukali ratunku, schronienia i pocieszenia, abyśmy Jemu zaufali bezwarunkowo.

Postawmy naszego Boga na właściwym, pierwszym miejscu! Bez żadnych kompromisów i dwuznaczności. Uznajmy Jezusa Chrystusa, Bożego Syna, za swojego Króla i Zbawcę. Zaprośmy Ducha Świętego do każdej przestrzeni i sfery swojego życia. Zachwyćmy się wreszcie czułością i troską, jaką nieustannie otacza nas Niepokalana Panienka, Boża Rodzicielka, Uzdrowienie Chorych – a WSZYSTKO inne w naszym życiu, będzie na właściwym miejscu. A z taką pomocą i wsparciem naprawdę wszystko da się udźwignąć 😊

Życzę Wam i sobie takiej właśnie wiary, ale i pewności, że nasz Bóg, nawet te po ludzku patrząc beznadziejne sytuacje – uzależnienia, zniewolenia, problemy z tożsamością, zdrady, konflikty, wszelkie choroby duszy i ciała – może przemienić jednym słowem, jednym gestem.

Jezu mój, prawdziwie ufam Tobie!

Panie, proszę, przymnóż mi wiary!

Błogosławionego dnia ❤️+

«Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!» Mk 7, 14-16

Naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć. św. Jan Paweł II

Wszystko zaczyna się od słuchania. Jeśli wsłuchujesz się w wszechobecny hałas i bełkot, to cóż z tego wydobędzie Twoje ucho? Jeśli karmisz się mierną strawą duchową, to niestety to co rodzi się w Twoim sercu też będzie nijakie, nietrwałe, śmiem nawet rzec – żałosne…

Pamiętam czas, kiedy na moje życie duchowe składał się pospiesznie sklepany poranny pacierz, albo tylko znak krzyża… Dzień zapełniony różnymi, mniej lub bardzie ważnymi i potrzebnymi czynnościami, ale hmmm… ujmijmy to tak – bez zbędnego przeszkadzania Panu Bogu . Wieczorem też jest przecież dużo ciekawszych rzeczy niż modlitwa czy czytanie Słowa Bożego… Dobrze chociaż, że już byłam w Róży Żywego Różańca – ale ten „dziesiątek”, to wówczas był naprawdę wielkim wyzwaniem i obciążeniem.

Kiedy rozmyślam nad tym moim życiem, to widzę jak bardzo byłam głucha i nieczuła na Boży głos. Ile dobrych natchnień i Bożej łaski zmarnowałam przez tę swoją głuchotę, głupotę, wygodnictwo i pychę, przez wsłuchiwanie się w głos świata, który niestety nieszczególnie dba o Boże sprawy, boć to przecież takie dalekie i jakby zupełnie nierzeczywiste… Pewnie wciąż marnuje…,bo nieprzyjaciel wciąż czyha, by ograbiać z tego co Boże i szlachetne…

A jak jest u Ciebie? Czy Twoje serce wypełnione jest Bożym pokojem i pieśnią dziękczynienia za każde dobro, którym nasz Bóg w swej niezmierzonej hojności codziennie Cię obdarza? A może jednak jesteś niezadowolony, bo przecież innym wiedzie się znacznie lepiej, wygodniej, dostatniej – choć nie zważają na Boże prawo…

Warto by dzisiaj przeanalizować swoje postępowanie, pobudki, intencje. Warto by przyjrzeć się czystości własnego serca, swoich pragnień i dążeń. Przecież nikt tego za Ciebie nie zrobi. Więc może dobrze byłoby jednak dostrzec tę belkę we własnym oku, zanim całkiem nie oślepniesz… Bo człowiek, przez grzech pierworodny, stał się niestety taką “konstrukcją”, że doskonale widzi czyjeś błędy i najmniejsze potknięcia, ale swoich nijak nie chce dostrzegać, a tym bardziej słuchać upomnień…

Miłosierny Boże, Ojcze, Synu i Duchu Święty, Ty sam oczyszczaj nasze serca, by były Tobie miłe! Pomagaj nam otwierać się na Twoją miłość, byśmy z ufnością do Ciebie się uciekali. Ucz nas słuchać, rozeznawać i usłyszeć to, co naprawdę pochodzi od Ciebie, bo różnorakich dźwięków niezliczona mnogość nas otacza, a przewodników różnego pokroju tak wielu, że bardzo łatwo można się pogubić, który prawdziwie poprowadzi ku Tobie.

Serce Jezusa, źródło życia i świętości, zmiłuj się nad nami!

Błogosławionego dnia +

„Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi” Mk 7, 6b-7

Nie dajcie się zwieźć pokusie, że człowiek może w pełni odnaleźć siebie, odrzucając Boga. św. Jan Paweł II

Coraz mocniej uderza mnie pewnego rodzaju rozdwojenie w ludziach. Z jednej strony mówią, że wierzą w Boga, że są praktykującymi katolikami, a z drugiej strony, jakieś wróżki, horoskopy, czary-mary, hokus-pokus… Panu Bogu świeczka, a diabłu ogarek…

Inny rodzaj rozdwojenia, to robienie czegoś na pokaz, aby ludzie widzieli, podziwiali, pochwalili – a w domu obojętność, znieczulica, totalny brak wrażliwości na potrzeby swoich bliskich, a często też brak szacunku i niezbyt wyszukane słowa…

Ech…. Wirtualny, złudny, “obriobiony” świecie selfie, lajków, emotek, gifów… Nie chce mi się o tym pisać, bo cóż to zmieni… Jak człowiek ślepy i głuchy na Boże sprawy, to jakże dotrzeć do serca z Dobrą Nowiną…

Nie możesz mówić, że Jezus jest Twoim Panem, stawiając na pierwszym miejscu medialny bełkot, błyszczące neony reklam i własne egoistyczne dążenia czy wyobrażenia o innych. Świat podaje na wszystko gotowe recepty, nic tylko czerpać garściami, żyjąc w dobrobycie i pozorach szczęścia. A jak coś nie po Twojej myśli, jak przychodzi choroba, cierpienie, to oczywiście WSZYSTKO wina Pana Boga…

Nasz Bóg tak hojnie Cię obdarował, tak obficie wyposażył, a Ty mówisz, że nic nie masz, niewiele potrafisz “nie wiem, nie znam się” – tak może być wygodnie… Rozmieniasz na drobne te dary, próbując po swojemu, w ciągłym gdybaniu, wątpliwościach i niepokojach układać swoje życie. Pewnie, że tak można, ale co to za życie, w którym Bóg jest tylko dodatkiem…

Spróbuj dzisiaj każdą, najbardziej banalną i prozaiczną czynność oddać Panu Jezusowi, prosząc aby Jego Święty Duch przemieniał Twoją pracę w modlitwę. Oddaj swoje radości i smutki, swoje cierpienie, niezrozumienie, tęsknotę i żal. Oddaj swoje serce, bo najpiękniejsze słowa nigdy nie zdołają wyrazić tego co naprawdę możesz ofiarować swojemu Bogu.

Otwórz oczy serca i zachwyć się tym co przyniesie dzisiejszy dzień. Niech to będzie dzień przeżyty w autentycznej bliskości z naszym Bogiem, obecnym w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji i w każdym spotkanym człowieku.

Błogosławionego dnia +