To mówię i zaklinam was w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie z ich próżnym myśleniem”. Ef 4, 17

Bóg, ukazując nam miłosierdzie, oczekuje, że będziemy świadkami miłosierdzia w dzisiejszym świecie. św. Jan Paweł II

Wolność tego świata tak wielu zniewoliła, tak wielu odebrała zdolność logicznego myślenia i ograniczyła wolne, świadome dokonywanie wyborów… Świat dzisiaj całkiem powariował, a może to ja jestem jakaś nienormalna 🤭. Świat dyktuje jak się ubierać, co jeść, gdzie wypoczywać, z kim i gdzie bywać, kogo słuchać, a kim pogardzać… Czy to jest wolność?! Ja dziękuję, ja wysiadam 😉

Moja wolność dana i zadana mi od Boga, do Niego należy, więc niech On, przez Ducha Świętego dysponuje w pełni moją wolnością, moją wolą, pamięcią, zdolnościami, umysłem – jak chce, dla Jego chwały i dla budowania Królestwa Bożego tam, gdzie dane jest mi być 😊

Coraz mocniej i wyraźniej dostrzegam to Boże działanie. Coraz odważniej otwieram się na spotkanego “przypadkiem” człowieka i widzę jak bardzo mój Bóg chce przez moje czasem zupełnie niegotowe i bezradne ręce dokonywać pięknych rzeczy w sercach, umysłach i ciałach tych ludzi. Potrzebuje tylko mojego TAK czyli mojej wolności, która znowu staje się Jego własnością 😇

Jestem Panie! Cała Twoja 😍 działaj we mnie i przeze mnie jak chcesz 🙏

Cudnej, błogosławionej niedzieli, otwartej na Boga i każdego spotkanego człowieka  ❤+

Autor: Guido I Kartuz (?-1188), opat Wielkiej Kartuzji

Chlebem duszy jest Chrystus – “chleb żywy, który zstąpił z nieba” (Jn 6,51) i który nas karmi, teraz przez wiarę, a w przyszłym życiu przez widzenie. Gdyż Chrystus zamieszkuje w tobie przez wiarę i wiara w Niego staje się Jego uobecnieniem w twoim sercu (Ef 3,17). Jeśli wierzysz w Chrystusa, to jest On w tobie.

A Chrystus jest naprawdę jedynym chlebem, gdyż „jeden jest Pan, jedna wiara” (Ef 4,5) dla wszystkich wierzących, nawet jeśli niektórzy otrzymują więcej, a inni mniej tego daru tej samej wiary… Tak jak jedna jest prawda, jedna wiara w prawdę przewodzi i żywi wszystkich wierzących, a „jeden i ten sam Duch udziela każdemu tak, jak chce” (1Kor 12,11).

Żyjemy więc wszyscy tym samym chlebem i każdy z nas otrzymuje swoją część, a Chrystus jest cały dla wszystkich, oprócz tych, którzy gardzą jednością… W tym darze, który otrzymałem, mam całego Chrystusa i Chrystus ma całego mnie, tak jak jeden z członków należący do całego ciała posiada w zamian całe ciało. Ta część wiary, którą otrzymaliście do podziału, jest więc jak mały kawałek chleba, który trzymacie w ustach. Jeśli jednak nie rozważasz często i z pobożnością tego, w co wierzysz, jeśli nie medytujesz, przeżuwając niejako te treści, jakby rozgniatając je zębami, to znaczy z twoim duchem, nie przełykasz ich, czyli nie przedostają się one aż do twojego rozumu. A zatem, jak możesz zrozumieć to, co rzadko rozważasz i zaniedbujesz, zwłaszcza jeśli chodzi o rzecz tak delikatną i niewidzialną?… Niech przez medytacje, “prawo Pana będzie w ustach Twoich” (Wj 13,9), aby narodził się w tobie dobry rozum. Przez dobre zrozumienie, pokarm duchowy dostaje się do serca, aby nie zaniedbywać tego, co już się zrozumiało, ale przyjąć to z miłością.

Źródło: Medytacja 10 (©Evangelizo)