Autor: Święta Hildegarda z Bingen (1098–1179), opatka benedyktyńska i doktor Kościoła
O Ogniu Ducha Świętego,
Chwała Tobie, który działasz przy dźwiękach bębenków i cytr.
Kiedy rozpalasz umysły ludzi,
Tabernakulum ich dusz jest wypełnione Twoją mocą.
Wtedy wola wznosi się i wzbudza apetyt duszy.
A pragnienie Boga staje się jej przewodnikiem.
Umysł wzywa cię słodkimi pieśniami
I buduje dla ciebie świątynie mądrości,
Które opływają w złote dzieła.
Zawsze nosisz miecz, który tnie to,
Co owoc grzechu naznacza swoją zbrodnią.
Gdy wola i pragnienia gubią się we mgle,
A dusza leci i wiruje wokoło,
Duch pozostaje więzią woli i pragnienia.
Gdy dusza sama wznosi się, by szukać źrenicy zła
A dosięgając paszczy rozpusty, doświadczasz jej w ogniu,
Bo taka jest Twoja wola.
Gdy rozum zsuwa się po zboczu zła,
Ty go chwytasz i zaciskasz, i pozwalasz mu powrócić przez wszystkie rodzaje prób,
Bo taka jest Twoja wola.
A jeśli zło ośmieli się podnieść przeciwko sobie swój miecz,
Wbijesz mu go w serce,
Tak jak zrobiłeś to z pierwszym upadłym aniołem,
Którego wieżę dumy wrzuciłeś w czeluści piekieł.
Ale oto wzniosłeś tutaj inną wieżę dla celników i grzeszników,
Którzy wyznają swoje grzechy i uczynki wobec Ciebie.
Każde stworzenie chwali Cię, życie wszystkich rzeczy,
Najcenniejszy balsam, który przemienia nasze przepełnione i sponiewierane rany.
W kamienie szlachetne!
Obyś teraz zgromadził nas wszystkich w sobie,
I skierował nasze kroki na drogę prawości. Amen.
Źródło: Modlitwa Świętej Hildegardy (© Evangelizo.org)