Autor: Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315 – 386), biskup Jerozolimy, doktor Kościoła

Jeden z łotrów, ukrzyżowanych z Jezusem, zawołał: „Wspomnij na mnie, Panie! Teraz zwracam się do Ciebie… Nie wspominam moich uczynków, bo mnie przerażają. Każdy człowiek jest przychylnie nastawiony do towarzysza drogi – oto ja jestem Twoim towarzyszem w stronę śmierci. Wspomnij na mnie, twego towarzysza, nie teraz, ale w Twoim Królestwie” (por. Łk 23,42).

Co za moc cię oświeciła, dobry łotrze! Któż cię więc tak nauczył adorować Tego, który jest pogardzany i krzyżowany z tobą? O światłości wiekuista, która oświecasz tych, którzy są w ciemnościach! (Łk 1,79). „Odwagi… Zaprawdę, powiadam ci, dzisiaj będziesz ze mną w raju, skoro dziś usłyszałeś Mój głos i nie zatwardziłeś twego serca” (Ps 94,8). Adam został wygnany z ogrodu rajskiego, bo nie posłuchał… Ty, który dzisiaj dajesz posłuch wierze, dzisiaj będziesz zbawiony. Dla Adama drzewo było przyczyną upadku; tobie drzewo pozwoli wejść do raju…

O wielka i niewypowiedziana łasko! Abraham, wzór wierności, jeszcze nie wszedł, a łotr wchodzi. Paweł jest tym bardzo zdziwiony i mówi: „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” (Rz 5,20). Ci, którzy trudzili się cały dzień, nie weszli jeszcze do Królestwa, a on, człowiek jedenastej godziny, został przyjęty bez zwłoki. Niech nikt nie szemrze przeciw temu panu: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę?” Łotr pragnie być sprawiedliwy… zadowalam się jego wiarą… Ja, pasterz, znalazłem zagubioną owcę i biorę ją na ramiona (Łk 15,5), bo powiedziała: „Błądziłam, ale wspomnij na mnie, Panie, kiedy wejdziesz do Twego Królestwa”.

Źródło: Katechezy chrzcielne 13 (© Evangelizo.org)