Autor: Kardynał Józef Ratzinger (Papież Benedykt XVI w latach 2005-2013)

We wszystkich cudownych narodzinach Starego Przymierza, w decydujących momentach zwrotnych historii zbawienia…, sens wydarzenia jest zawsze ten sam: zbawienie świata nie pochodzi od człowieka, z jego własnych sił; człowiek musi pozwolić; aby mu je ofiarować, może je przyjąć jedynie jako wolny dar. Dziewicze narodziny Chrystusa są przede wszystkim przesłaniem o tym, w jaki sposób przychodzi do nas zbawienie – w prostocie przyjęcia, jako absolutnie darmowy dar miłości, która odkupia świat. „Śpiewaj z radości, niepłodna, któraś nie rodziła…, bo liczniejsi są synowie porzuconej, niż synowie mającej męża, mówi Pan” (Iz 54, 1). W Jezusie, pośród jałowej i pozbawionej nadziei ludzkości, Bóg dał nowy początek, który nie jest wytworem naszej historii, ale darem z góry.

Jeśli każdy człowiek jest już niewypowiedzianą nowością, jeśli stanowi jedyne w swoim rodzaju stworzenie Boże w historii, to Jezus jest prawdziwą nowością. On nie pochodzi z głębi człowieczeństwa, ale z Ducha Bożego. Dlatego jest On „nowym Adamem” (por. 1 Kor 15,47), od Niego zaczyna się nowa ludzkość… Wiara chrześcijańska wyznaje, że Bóg nie jest więźniem swojej wieczności, ograniczonym do tego, co czysto duchowe. Przeciwnie, może On działać tu, dzisiaj, pośród mojego wszechświata; rzeczywiście działał tu, w Jezusie, nowym Adamie, zrodzonym z Maryi Dziewicy przez stwórczą moc Boga, którego Duch na początku unosił się nad wodami (Rdz 1,2), tworząc byt z niczego.

Źródło: Einführung in das Christentum (© Evangelizo.org)