Autor: Św. Jan Kasjan (ok. 360-453), założyciel klasztoru w Marsylii

To nie bez przyczyny ani racji wzywa się dobrych aniołów słowami, które wyrażają ich rangę, i że istnieją wśród nich imiona, które określają ich urząd, zasługi lub godność: nikt o tym nie wątpi.

Przede wszystkim, to oczywiste, że nazwa aniołów lub posłańców pochodzi od urzędu ogłaszania wolę Bożą, a nazwa archaniołów z faktu, że dowodzą aniołami, jak na to wskazuje to słowo. Inne są nazywane zwierzchnościami, ponieważ prawdziwie dominują nad kilkoma. Albo też nazywane są panowaniem, ponieważ mają poddanych, którzy słuchają ich, jak książąt. Wreszcie inne to trony, z powodu bliskiego związku i przyjaźni z Bogiem, co sprawia, że Jego Boski majestat wydaje się spoczywać w nich bardziej szczególnie, jak na tronie, i opierać się na nich jakby mocniej. […]

Co do dobrych aniołów, Zbawiciel mówi nam: „Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.” (Mt 18, 10). To do nich odnoszą się słowa: „Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie” (Ps 34,8), czy słowa z Dziejów Apostolskich o Piotrze: „To jest jego anioł” (Dz 12,15).

Źródło: O panowaniach, XV, XVII; SC 54 (© Evangelizo.org)