Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Święty Jan pisze: „Głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli” (1 J 1,2-3). Bądźcie uważni: „Głosimy, cośmy ujrzeli i usłyszeli”. Oni widzieli samego Pana obecnego w ciele, usłyszeli z ust Jego słowa i nam je ogłosili. I zapewne my, bez wątpienia usłyszeliśmy, ale nie widzieliśmy. Czy jesteśmy mniej zadowoleni niż ci, którzy widzieli i słyszeli? Więc dlaczego tak jest, że św. Jan mówi: „My głosimy wam również, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami”? Oni widzieli, a my nie, jednakże jesteśmy w jedności z nimi, bo mamy tę samą wiarę.

Uczniowi, który chciał dotknąć, żeby uwierzyć… Pan powiedział, dla naszej pociechy, że nie możemy dotknąć, ale można dosięgnąć Chrystusa przez wiarę: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20,29). To o nas mówi, to nas wyznacza. Niech spełni się zatem w nas to błogosławieństwo, które Pan obiecał! Trzymajmy się mocno tego, czego nie widzimy; ci, którzy widzieli, ogłosili nam, abyśmy byli w jedności z nimi i mieli „pełnię radości” (werset 4).

Źródło: Kazanie do pierwszego listu św. Jana, I, 3 (© Evangelizo.org)