Day: 23.09.2021

Autor: Św. Jan z Damaszku (Jan Damasceński) (ok. 675 – 749), mnich, teolog, doktor Kościoła

Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył” (J 1,18). Boskość jest niewyrażalna i niepojęta: „Nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn” (Mt 11,27), i Duch Święty także wie, co pochodzi od Boga… Ale po tym pierwszym i błogosławionym poznaniu boskim, nikt nigdy nie znał Boga, jeśli nie ten, któremu Bóg sam się objawił…

Jednakże Bóg nie pozostawił nas w całkowitej niewiedzy, bo każdy posiada zasiane przez Niego poznanie, że Bóg jest. Samo stworzenie, przez swoją spójność i kierunek, głosi wspaniałość boskiej natury (por. Rz 1,20). Następnie Prawo i prorocy, Jego jedyny Syn, Pan, „Bóg nasz i Zbawiciel, Jezus Chrystus” (2P 1,1), objawiali poznanie Boga, według tego, co możemy poznać. To dlatego przyjmujemy to wszystko, co nam przekazało Prawo, prorocy, apostołowie i ewangeliści – znamy to, przykładamy się do tego z pobożnością i nie szukamy niczego ponad.

Bóg jest dobry, zaradza wszelkim potrzebom. Ponieważ wie wszystko i wyposaża we wszystko, co każdemu potrzeba, objawił nam wiedzę pożyteczną dla nas, a przemilczał to, czego nie potrafimy unieść. Bądźmy z tego zadowoleni i pozostańmy przy tym.

Źródło: O wierze prawosławnej, I, 1 (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Klemens Rzymski, papież od 90 do ok. 100

Niech Twórca wszechświata zachowa wiernie na ziemi liczbę swych wybranych, przez umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa. Przez Niego nas wezwał z ciemności do światła, z ignorancji do poznania chwały Jego imienia. W Tobie pokładamy nadzieję Przyczyno wszystkiego stworzenia. Otwarłeś oczy naszych serc, ażeby Cię poznały, jedynego – Najwyższego na niebiosach, Świętego, który spoczywa wśród świętych. Ty uniżasz zarozumiałość władców, Ty krzyżujesz plany narodów, Ty wywyższasz pokornych i strącasz możnych, Ty wzbogacasz i zubażasz, Ty bierzesz i dajesz życie. Jedyny dobroczyńco duchów i Boże wszelkiego ciała, Ty badasz głębie, Ty strzeżesz dzieł ludzkich.

Pomocy w złej przygodzie, Zbawco upadłych na duchu Stworzycielu i Strażniku wszelkich duchów żyjących… Prosimy Ciebie, o Wszechmogący bądź nam pomocą i obrońcą. Uratuj uciśnionych, zmiłuj się nad maluczkimi, podnieś tych, którzy upadli. Objaw się tym, którzy są w potrzebie, uzdrów chorych, zgromadź odłączonych od Twojego ludu, nakarm zgłodniałych, uwolnij więźniów; podnieś słabych, pociesz zatroskanych. I niech wszystkie narody uznają ,że jesteś jedynym Bogiem, że Jezus Chrystus jest Twoim dzieckiem, że jesteśmy Twoim ludem i owcami Twojego domu.

Źródło: List do Koryntian ; modlitwa powszechna (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Święty Jan pisze: „Głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli” (1 J 1,2-3). Bądźcie uważni: „Głosimy, cośmy ujrzeli i usłyszeli”. Oni widzieli samego Pana obecnego w ciele, usłyszeli z ust Jego słowa i nam je ogłosili. I zapewne my, bez wątpienia usłyszeliśmy, ale nie widzieliśmy. Czy jesteśmy mniej zadowoleni niż ci, którzy widzieli i słyszeli? Więc dlaczego tak jest, że św. Jan mówi: „My głosimy wam również, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami”? Oni widzieli, a my nie, jednakże jesteśmy w jedności z nimi, bo mamy tę samą wiarę.

Uczniowi, który chciał dotknąć, żeby uwierzyć… Pan powiedział, dla naszej pociechy, że nie możemy dotknąć, ale można dosięgnąć Chrystusa przez wiarę: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20,29). To o nas mówi, to nas wyznacza. Niech spełni się zatem w nas to błogosławieństwo, które Pan obiecał! Trzymajmy się mocno tego, czego nie widzimy; ci, którzy widzieli, ogłosili nam, abyśmy byli w jedności z nimi i mieli „pełnię radości” (werset 4).

Źródło: Kazanie do pierwszego listu św. Jana, I, 3 (© Evangelizo.org)